مجله علمی تفریحی بیبیس
0

دانلود رمان انگلیسی “همه به جز خودم”

بازدید 466
  • عنوان: EVERYONE BUT MYSELF
  • نویسنده: Julie Chavez
  • سال انتشار: 2024
  • تعداد صفحه: 164
  • زبان اصلی: انگلیسی
  • نوع فایل: pdf
  • حجم فایل: 6.37 مگابایت

در لحظه ای که در حال رخ دادن است، یک حمله پانیک می تواند شما را در مورد هر چیزی متقاعد کند. آن شب، من باور داشتم که احتمال مرگ من بسیار واقعی است، حتی اگر در خانه ام در شمال کالیفرنیا امن بودم، دو پسر سالم من در پایین راهرو خوابیده بودند. شوهرم، ماندو، در دالاس بود و کار یک فروشنده دوره گرد قرن بیست و یکم را برای یک شراب سازی بزرگ انجام می داد. دوش گرفته بودم، به این امید که خودم را آرام کنم، اما فایده نداشت. من سی و هشت ساله بودم و می ترسیدم چراغ ها را خاموش کنم. در درگاه بین حمام و اتاق خوابم مکث کردم: صورت تمیز شده، دندان ها مسواک زده شده، موهای خیس تی شرت لباس خوابم را مرطوب کرده است. دست چپم روی کلید چراغ حمام قرار گرفت، اما آنقدر ترسیده بودم که آن را برگردانم و اتاق را در تاریکی فرو ببرم. قبل از اینکه تسلیم شوم و آن را رها کنم، یک لحظه طولانی دیگر تردید کردم. پا به آنطرف اتاق گذاشتم، کف چوبی زیر پایم می‌ترسید، لامپ‌های هالوژنی که از روشویی بیرون می‌آمدند، هنوز فضا را با روشنایی روشن می‌کردند که من معمولاً برای خواب غیرقابل تحمل می‌دانستم. لحاف کرکی را در پوشش سفیدش کنار کشیدم. ملحفه های خنک را از هم جدا کردم و با لرزش بالش هایم را مرتب کردم. من تمام این حرکات کوچک و روشمند را که پایان یک روز دیگر را نشان می داد، تکمیل کردم در حالی که ناامیدانه سعی می کردم به آن دست پیدا کنم. قلبم به شدت در قفسه سینه ام کوبید. نفسم با جهش های کوتاه و کم عمق آمد. سعی کردم دم ها را طولانی تر کنم، یک نفس کامل و نرم بکشم، اما فقط موفق شدم آنها را به هم زنجیر کنم: شو-شو-شو. سعی می‌کردم خودم را آرام کنم، درست همانطور که پسرها را وقتی کوچک بودند آرام می‌کردم، تقریباً از جمله جهش ملایمی که برای اکثر والدین جدید تبدیل به طبیعت دوم می‌شود، آنقدر عمیق در درون ما نشسته بود که یک بار مادرم متوجه شد که یک عروسک بچه پلاستیکی را می‌پرد. وقتی خودم را در کنار تخت پادشاهی که با شوهر شانزده ساله ام مشترک بودم، اشک روی گونه هایم جاری شد. من تنها بودم. دستم را روی سینه ام گذاشتم و با فشار سعی کردم نفس های بیرون را صاف کنم. سعی کردم خودم را متقاعد کنم که نمی‌میرم. دو پسرم در اتاق هایشان درست روبروی راهرو خوابیدند، آنقدر نزدیک که شنیدم یکی از آنها در تختش جابه جا می شود. می‌توانستم طرح کلی بدن‌های خواب‌شان را به تصویر بکشم. نولان یازده ساله بود. با وجدان و زودرس، کودکی که چیزی جز محو سکوت راحت دوست نداشت، همیشه روی شکم می‌خوابید، سرش را به سمت راست می‌چرخاند، دست‌هایش را زیر بالشش لانه می‌کرد. الی نه ساله بود و به پهلو می خوابید، پاهایش را جمع کرده بود، یک دستش احتمالاً بالای لبه تخت آویزان بود. عینکی که او از دو سالگی می زد، در قفسه اش در کنار آخرین ساخته لگو، یک لیوان پر از خودکارهای مورد علاقه اش و یک اردک سفالی عجیب و غریب که در مهدکودک ساخته بود، قرار داده شد. الی سرگرم‌کننده، راحت‌طلب و گهگاه بیش از حد به یانگ برادرش اعتماد داشت. من و شوهرم به دور آنها چرخیدیم، این دو خورشید که کهکشان ما را لنگر انداختند. سعی کردم با در نظر گرفتن پسرها، بدنشان آرام و آرام، خودم را آرام کنم. بیهوده سعی کردم خودم را در صداهای آشنای خانه مان مستقر کنم، اما در عوض، از صداهایی که معمولاً به من آرامش می‌دادند، مانند صدای کلیک ملایم برگ‌های درخت توس که درست بیرون پنجره اتاق خواب ما رشد می‌کرد، لرزیدم.

IN THE MOMENT IT’S HAPPENING, a panic attack can convince you of nearly anything. That night, I believed there was a very real possibility I would die, even though I was safe inside my home in Northern California, my two healthy boys sleeping just down the hall. My husband, Mando, was in Dallas, doing the work of a twenty-first-century traveling salesman for a large winery. I’d taken a shower, hoping to calm myself, but it hadn’t worked. I was thirty-eight years old, and I was scared to turn off the lights. I paused in the doorway between my bathroom and bedroom: face scrubbed clean, teeth brushed, wet hair dampening my pajama T-shirt. My left hand rested on the bathroom light switch, but I was too frightened to flip it and plunge the room into darkness. I hesitated for another long moment before giving up and leaving it on. I stepped across the room, the wood floor creaking below my feet, the halogen bulbs from the vanity still lighting the space at a brightness I’d typically deem intolerable for sleep. I pulled aside the fluffy duvet in its white cover; I parted the cool sheets and shakily arranged my pillows. I completed all these small, methodical movements that marked the close of another day while I tried desperately to get a grip. My heart thumped violently in my rib cage. My breath came in short, shallow spurts. I tried to lengthen the inhales, to take a full, smooth breath, but succeeded only in chaining them together: shoo-shoo-shoo. I was trying to soothe myself just as I had soothed the boys when they were small, nearly including the gentle bounce that becomes second nature to most new parents, lodging so deeply inside us that my mom once found herself bouncing a plastic baby doll. Tears made tracks down my cheeks as I tucked myself into my side of the king bed I shared with my husband of sixteen years. I was alone. I put my hand on my chest, using the pressure to try to smooth the breaths from the outside. I tried to convince myself I wasn’t dying. My two sons slept in their rooms just across the hall, so close that I heard one of them shift in his bed. I could picture the outline of their sleeping bodies. Nolan was eleven. Conscientious and precocious, a child who loved nothing more than to obliterate a comfortable silence, he always slept on his stomach with his head turned to the right, his hands nestled underneath his pillow. Eli was nine and slept on his side, legs tucked up, one arm likely dangling over the edge of the bed. The glasses he’d worn since age two were placed on his shelf next to his latest LEGO creation, a mug full of his favorite pens, and an odd-shaped clay duck he made in kindergarten. Eli was fun, easygoing, and occasionally overconfident, the yin to his brother’s yang. My husband and I orbited around them, these two suns that anchored our galaxy. I attempted to calm myself by considering the boys, their bodies peaceful and at rest. I tried in vain to ground myself in the familiar noises of our home, but instead, I flinched at the sounds that typically comforted me, like the gentle clicking of the leaves of the birch tree that grew just outside our bedroom window.

این رمان را از لینک زیر بصورت رایگان دانلود کنید.

Download: EVERYONE BUT MYSELF

نظرات کاربران

  •  چنانچه دیدگاه شما توهین آمیز باشد تایید نخواهد شد.
  •  چنانچه دیدگاه شما جنبه تبلیغاتی داشته باشد تایید نخواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

بیشتر بخوانید