من مست

I’m Intoxicated

من مست و تو دیوانه، ما را که برد خانه؟

I’m intoxicated and you’re mad (insane), Who will bring us home?

صد بار تو را گفتم کم خور دو سه پیمانه

 I told you a hundred times to drink little, two or three cups

در شهر یکی کس را هوشیار نمی‌بینم

I see no sober person in this town

هر یک بَتَر از دیگر شوریده و دیوانه

 Each is worse than the other, frenzied and mad

جانا به خرابات آ تا لذت جان بینی

Dear one, come to the tavern of ruin and experience the pleasures of the soul

جان را چه خوشی باشد بی صحبت جانانه

 What happiness can there be apart from this conversation with the Beloved?

چون کشتی بی‌لنگر کژ می‌شد و مژ می‌شد

Like a ship without an anchor, he rocked this way and that

در هر نظرش مُضمَر صد گلشن و کاشانه

 In his eyes, hundreds of hidden gardens and sanctuaries

جان را چه خوشی باشد بی صحبت جانانه

 What happiness can there be apart from this conversation with the Beloved?

من مست و تو دیوانه، ما را که برد خانه؟

I’m intoxicated and you‘re mad, Who will bring us home?

صد بار تو را گفتم کم خور دو سه پیمانه

I told you a hundred times to drink little, two or three cups

در شهر یکی کس را هوشیار نمی‌بینم

I see no sober person in this town

هر یک بَتَر از دیگر شوریده و دیوانه

 Each is worse than the other, frenzied and mad

جانا به خرابات آ تا لذت جان بینی

Dear one, come to the tavern of ruin and experience the pleasures of the soul

جان را چه خوشی باشد بی صحبت جانانه

 What happiness can there be apart from this conversation with the Beloved?

گفتم ز کجایی تو تسخر زد و گفت ای جان

I asked, “Where are you from?” He laughed and said, O soul

نیمیم ز ترکستانو نیمیم ز فرغانه

 Half of me is from Turkestan and half from Ferghana

نیمیم ز جان و دل، نیمیم ز آب وگل

Half of me is from water and mud, half of me is the ocean’s shore

نیمیم لب دریا، نیمی همه دردانه

 Half of me is all pearl

ای لولی بربط‎زن، تو مست‌تری یا من؟

O lute player, are you more drunk or am I?

ای پیش چو تو مستی، افسون من افسانه

 In the presence of one as drunk as you, my magic is myth

چون کشتی بی‌لنگر کژ می‌شد و مژ می‌شد

Like a ship without an anchor, he rocked this way and that

وز حسرت او مرده صد عاقل و فرزانه

Hundreds of wise men could die from a taste of this yearning