بوف کور

Blind Owl

دلم گرفته از دلم که از تو دوره

My heart is offended by itself because it is away from you

خاطره هات همیشه در حال عبوره

Your memories are always pasing me by

چیزی ازم نمونده و هنوز می سوزم

Nothing is left of me and I am still burning

یاد تو مثل آتیشه مثل تنوره

Your remembrance is like fire, it is like fumace

دردی که از تو با منه مرد می خواد و

only a real man tolerate the pain You caused me

مردی که بی تو باشه از اهل قبوره

and a man, who is feel good without you, is among defuncts

غباری که از تو نشسته روی قلبم

the sorrow of you in my heart

بارون چیه سیل نمی تونه بشوره

even rain can-not take it away, nor flood

زخم که نه جدایی از تو دلخراشه

No, is not wound, separation from you is heart-rending

یاد تو مثل خوره مثل بوف کوره

Your remembrance is like a leprosy, it is like a blind owl

چشمای تو دلبری کرد و دل من رفت

Your eyes enchanted me and I fell in Love

طفلی هنوز دنبال یک سنگ صبوره

But my poor heart is still looking for an intimate lover

تقصیر اون نیست نگو تقدیر نگو قسمت

it is not it‘s fault, do not name it fate, nor destiny;

قصه بی وفائی از خدا به دوره

the story of unfaithfulness is away from God’s essence