هوشنگ ابتهاج

درین سرای بی‌کسی The House of No Friends درین سرای بی‌کسی، کسی به در نمی‌زند This house of no friends gets no knocks at its door به دشتِ پُرملال ما پرنده پَر نمی‌زند In our ادامه مطلب

خانه دل‌تنگ غروبی خفه بود The home was longing for a gloomy sunset مثل امروز که تنگ است دلم Like Today that my heart is longing پدرم گفت چراغ My father said “light” و شب ادامه مطلب

هوای روی تو دارم I want to see you هوای روی تو دارم نمی‌گذارندم I want to see you , they wont let me مگر به کوی تو این ابرها ببارندم  Unless these clouds rain ادامه مطلب

دلی در آتش A Heart in the Flame چه غم دارد ز خاموشی درونِ شعله پروردم Why should my flame-breeder be worried about darkness که صد خورشید آتش بُرده از خاکسترِ سردم That hundred suns ادامه مطلب