دانلود رمان انگلیسی “پسر قاتلان” – رمانی از ایچندا کار رو

رابرت برایس گرگوری می‌توانست با ذهنش اشیا را حرکت دهد. نه در مقیاس کلان، اما در محدوده‌ی تله‌کینتیک راب، او می‌توانست الکترونیک محلی، به ویژه الکترون‌هایی که از طریق مدارها جریان دارند را حس کند. او این را به عنوان امتدادی از سیستم عصبی خود می‌دانست، سیستمی که به او اجازه می‌داد جریان‌های الکتریکی را همانطور که اندام‌هایش را حس می‌کرد، حس کند. او نیازی به دانستن عملکرد فنی داخلی این دستگاه‌ها نداشت. مغز او به طور شهودی جریان و شار الکتریسیته را در درون خود حس می‌کرد. همانطور که می‌توانست انگشتانش را بدون نیاز به دانستن زیست‌شناسی پشت عضلات تکان دهد، راب می‌توانست جریان الکترون‌ها را با سهولت ناخودآگاه دستکاری کند و آنها را از طریق مدارها هدایت کند تا دستورات خاصی را فعال کنند. با گذشت زمان، او نوعی کنترل غریزی ایجاد کرده بود. او نیازی به فکر کردن فعال به کد یا مسیرهای مدار نداشت. او فقط آنچه را که باید اتفاق می‌افتاد حس می‌کرد، مانند یک پیانیست که بدون اینکه آگاهانه به کلیدها فکر کند، موسیقی می‌نواخت. تله‌کینزی راب نه تنها به الکترونیک‌های اطرافش گره خورده بود، بلکه به شبکه‌هایی که این سیستم‌ها به آنها متصل بودند نیز مرتبط بود. درست همانطور که یک فرد یاد می‌گیرد دستان خود را حرکت دهد، سپس متوجه می‌شود که می‌تواند با استفاده از یک ابزار بلند، اشیاء دور از دسترس خود را بگیرد، او نیز توانایی استفاده از سیستم‌های محلی به عنوان پل‌هایی برای گسترش کنترل خود به سیستم‌های دور را به دست آورده بود. او کدنویس نبود. این امر به طور طبیعی اتفاق می‌افتاد. در مورد اینکه دامنه دسترسی ذهنی محلی او تا چه حد گسترش یافته است، او نمی‌دانست. به نظر می‌رسید که هر چه بیشتر تمرین می‌کرد، بزرگتر می‌شد. و از آنجایی که زمین در حال حاضر توسط یک هوش ماشینی اداره می‌شد که راب واقعاً می‌خواست از آن اجتناب کند، تمرین زیادی کرد. وقتی صحبت از کامپیوترها و سایر لوازم الکترونیکی می‌شد، او یک خدا بود… یا حداقل یک نیمه خدا. در غیر این صورت، او فقط پسر نیمه عادی بیست و دو ساله دو آدمکش سابق CIA بود که به طرز عجیبی از دنیا رفته بودند. داستان طولانی است.