برخی از مورّخان نقل كرده اند كه این سخنرانی امام(ع) پس از حادثۀ جنگ نهروان در سال 38 ایراد شد.
پس از حمد و ستایش پروردگار؛ ای مردم! من بودم كه چشم فتنه را كندم، و جز من هیچ كس جرأت چنین كاری را نداشت، آنگاه كه امواج سیاهی ها بالا گرفت و به آخرین درجۀ شدّت خود رسید. پس از من بپرسید پیش از آن كه مرا نیابید. سوگند به خدایی كه جانم در دست اوست، نمی پرسید از چیزی كه میان شما تا روز قیامت می گذرد، و نه از گروهی كه صد نفر را هدایت یا گمراه می سازد، جز آن كه شما را آگاه میسازم و پاسخ می دهم. و از آن كه مردم را بدان میخواند و آن كه رهبریشان میكند و آن كه آنان را میراند، و آنجا كه فرود می آیند و آنجا كه بارگشایند و آن كه از آنها كشته شود و آن كه بمیرد، خبر میدهم. آن روز كه مرا از دست دادید، و نگرانیها و مشكلات بر شما باریدن گرفت، بسیاری از پرسش كنندگان به حیرت فرو رفته می گویند، سرانجام چه خواهد شد؟ كه گروه بسیاری از پرسش شوندگان از پاسخ دادن فرومانند. این حوادث هنگامی رخ نشان می دهد كه جنگ در میان شما طولانی شود، و دنیا چنان بر شما تنگ گردد كه ایام بلا را طولانی پندارید، تا روزی كه خداوند پرچم فتح و پیروزی را برای باقیمانده نیكان شما به اهتزار در آورد (زمان ظهور حضرت حجّت(عج))
فتنه ها آنگاه كه روی آورند با حق شباهت دارند، و چون پشت كنند حقیقت چنان كه هست، نشان داده می شود، فتن هها چون می آیند شناخته نمیشوند، و چون می گذرند، شناخته می‌شوند، فتن هها، چون گِرد بادها می چرخند، از همه جا عبور می كنند، در بعضی از شهرها حادثه می آفرینند و از برخی شهرها می گذرند. آگاه باشید! همانا ترسناكترین فتنه ها در نظر من، فتنۀ بنی امیّه بر شماست، فتنه ای كور و ظلمانی كه سلطه اش همه جا را فرا گرفته و بلای آن دامنگیر نیكوكاران است. هر كس آن فتنه ها را بشناسد نگرانی و سختی آن دامنگیرش گردد، و هر كس كه فتنه ها را نشناسد، حادثه ای برای او رخ نخواهد داد. به خدا سوگند! بنی امیّه بعد از من برای شما، زمامداران بدی خواهند بود، آنان چونان شتر سركشی كه دست به زمین كوبد و لگد زند و با دندان گاز گیرد و از دوشیدن شیر امتناع ورزد، با شما چنین برخوردی دارند، و از شما كسی باقی نگذارند، جز آن كس كه برای آنها سودمند باشد یا آزاری بِدانها نرساند. و بلای فرزندان امیه، بر شما طولانی خواهد ماند، چندان كه یاری خواستن شما از ایشان چون یاری خواستن بنده باشد از مولایِ خویش، یا تسلیم شده از پیشوای خود. فتن ههای بنی امیّه پیاپی با چهره ای زشت و ترس آور، و ظلمتی با تاریكی عصر جاهلیّت، بر شما فرود می آید. نه نور هدایتی در آن پیداست و نه پرچمِ نجاتی در آن روزگاران به چشم میخورد. ما اهل بیت پیامبر (ص) از آن فتنه ها در امانیم و مردم را بدان نمیخوانیم، سپس خدا فتن ههای بنی امیّه را نابود، و از شما جدا خواهد ساخت، مانند جدا شدن پوست از گوشت، كه با دست قصّابی انجام پذیرد! خدا با دست افرادی، خواری و ذلّت را به فرزندان امیّه می چشاند كه به سختی آنها را كنار می زنند، و جام تلخ بلا و ناراحتی و مصیبت را در كامشان می ریزند، و جز شمشیر چیزی به آنها نمی دهند، و جز لباسِ ترس بر آنها نپوشانند. در آن هنگام، قریش دوست دارد آنچه در دنیاست بدهد تا یك بار مرا بنگرد، گر چه لحظۀ كوتاهی (به اندازۀ كشتن شتری) باشد، تا با اصرار چیزی را بپذیرم كه امروز پاره ای از آن را می‌خواهم و نمی‌دهند.
About the annihilation of the Kharijites, the mischief mongering of Umayyads and the vastness of his own knowledge
So now, praise and eulogy be to Allah, O’ people, I have put out the eye of revolt. No one except me advanced towards it when its gloom was swelling and its madness was intense. Ask me before you miss me,(2) because, by Allah, who has my life in His hands, if you ask me anything between now and the Day of Judgement or about the group who would guide a hundred people and also misguide a hundred people I would tell you who is announcing its march, who is driving it in the front and who is driving it at the rear, the stages where its riding animals would stop for rest and the final place of stay, and who among them would be killed and who would die a natural death. When I am dead, hard circumstances and distressing events would befall you, many persons in the position of asking questions would remain silent with cast down eye, while those in the position of replying would lose courage. This would be at a time when wars would descend upon you with all hardship and days would be so hard on you that you would feel them prolonged because of hardship till Allah would give victory to those remaining virtuous among you. When mischief come they confuse (right with wrong) and when they clear away they leave a warning. They cannot be known at the time of approach but are recognised at the time of return. They blow like the blowing of winds, striking some cities and missing others. Beware that the worst mischief for you in my view is the mischief of Banu Umayyah, because it is blind and also creates darkness. Its sway is general but its ill effects are for particular people. He who remains clear-sighted in it would be affected by distress, and he who remains blind in it would avoid the distress. By Allah. you will find Banu Umayyah after me worst people for yourselves, like the old unruly she-camel who bites with its mouth, beats with its fore-legs, kicks with its hind legs and refuses to be milked. They would remain over you till they would leave among you only those who benefit them or those who do not harm them. Their calamity would continue till your seeking help from them
فایل صوتی فارسی مربوط به این خطبه را از لینک ذیل دانلود نمایید:
Download: Nahjul-Balagah-Sermon-093
نظرات کاربران