در سال 34 هجری مردم در اطراف امام(ع) جمع شده و از عثمان شكایت كردند و از او خواستند كه با عثمان صحبت كند تا از اشتباهات خود دست بردارد.
همانا مردم پشت سر من هستند و مرا میان تو و خودشان میانجی قرار داده اند، به خدا نمی دانم با تو چه بگویم؟ چیزی را نمیدانم كه تو ندانی، تو را به چیزی راهنمایی نمیكنم كه نشناسی، تو می دانی آنچه ما می دانیم. ما به چیزی پیشی نگرفته ایم كه تو را آگاه سازیم، و چیزی را در پنهانی نیافته ایم كه آن را به تو ابلاغ كنیم. دیدی چنان كه ما دیدیم، شنیدی چنان كه ما شنیدیم، با رسول خدا (ص) بودی چنان كه ما بودیم، پسر ابوقُحافه «ابابكر » و پسر خطّاب، در عمل به حق، از تو بهتر نبودند. تو به رسول خدا (ص) در خویشاوندی از آن دو نزدیكتری، و داماد او شدی كه آنان نشدند. پس خدا را! خدا را! پروا کن، سوگند به خدا! تو کور نیستی تا بینایت کنند، نادان نیستی تا تو را تعلیم دهند، راه‌ها روشن است، و نشانه‌های دین برپاست، پس بدان که برترین بندگان خدا در پیشگاه او رهبر عادل است که خود هدایت شده و دیگران را هدایت می‌کند، سنّت شناخته شده را برپامی‌دارد، و بدعت ناشناخته را بمیراند، سنّتها روشن و نشانه‌هایش آشکار است، بدعتها آشکار و نشانه‌های آن برپاست.. پس بدان كه برترین بندگان خدا در پیشگاه او رهبر عادل است كه خود هدایت شده و دیگران را هدایت می كند، سنّت شناخته شده را برپا دارد، و بدعت ناشناخته را بمیراند. سنّتها روشن و نشانه هایش آشكار است، بدعتها آشكار و نشانه های آن برپاست، و بدترین مردم نزد خدا، رهبر ستمگری است كه خود گمراه و مایه گمراهی دیگران است، كه سنّت پذیرفته را بمیراند، و بدعت ترك شده را زنده گرداند. من از پیامبر خدا (ص) شنیدم كه گفت: « روز قیامت رهبر ستمگر را بیاورند كه نه یاوری دارد و نه كسی از او پوز شخواهی می كند، پس او را در آتش جهنّم افكنند، و در آن مانند سنگ آسیاب می‌چرخد، تا اینكه به قعر دوزخ رسیده، به زنجیر كشیده شود. » من تو را به خدا سوگند می دهم كه امام كشته شده این امّت مباشی، چرا كه پیش از این گفته میشد. « در میان این امّت، امامی به قتل خواهد رسید كه دَرِ كشتار تا روز قیامت گشوده خواهد شد و كارهای امّت اسلامی با آن مشتبه شود، و فتنه و فساد در میانشان گسترش یابد، تا آنجا كه حق را از باطل نمی شناسند، و به سختی در آن فتنه‌ها غوطه ور می گردند ». برای مروان چونان حیوان به غارت گرفته مباش كه تو را هر جا خواست براند، آن هم پس از سالیانی كه از عمر تو گذشته و تجربه ای كه به دست آورده ای. (عثمان گفت: « با مردم صحبت كن كه مرا مهلت دهند تا از عهده ستمی كه به آنان رفته برآیم ») امام (ع) فرمود: آنچه در مدینه است به مهلت نیاز ندارد، و آنچه مربوط به بیرون مدینه باشد تا رسیدن فرمانت مهلت دارند.
When people went to Amir al-mu’minin in a deputation and complained to him through what they had to say against `Uthman, and requested him to speak to him on their behalf and to admonish him for their sake, he went to see him and said: (1) The people are behind me and they have made me an ambassador between you and themselves; but by Allah, I do not know what to say to you. I know nothing (in this matter) which you do not know, nor can I lead you to any matter of which you are not aware. You certainly know what we know, we have not come to know anything before you which we could tell you; nor did we learn anything in secret which we should convey to you. You have seen as we have seen and you have heard as we have heard. You sat in the company of the Prophet of Allah as we did. (Abu Bakr) Ibn Abi Quhafah and (`Umar) ibn al-Khattab were no more responsible for acting righteously than you, since you are nearer than both of them to the Prophet of Allah through kinship, and you also hold relationship to him by marriage which they do not hold. Then (fear) Allah, in your own self; for, by Allah, you are not being shown anything as if you are blind or being apprised of anything as if you are ignorant. The ways are clear while the banners of faith are fixed. You should know that among the creatures of Allah, the most distinguished person before Allah is the just Imam who has been guided (by Allah) and guides others. So, he stands by the recognised ways of the Prophet’s behaviour and destroys unrecognised innovations. The (Prophet’s) ways are clear and they have signs, while innovations are also clear and they too have signs. Certainly, the worst man before Allah is the oppressive Imam who has gone astray and through whom others go astray. He destroys the the accepted sunnah and revives abandoned innovations. I heard the Messenger of Allah saying: “On the Day of Judgement the oppressive Imam will be brought without anyone to support him or anyone to advance excuses on his behalf, and then he will be thrown into Hell where he will rotate as the hand-mill rotates, then (eventually) he will be confined to its hollow.” I swear to you by Allah that you should not be that Imam of the people who will be killed because it has been said that, “An Imam of this people will be killed after which killing and fighting will be made open for them till the Day of Judgement, and he will confuse their matters and spread troubles over them. As a result, they will not discern truth from wrong. They will oscillate like waves and would be utterly misled. ” You should not behave as the carrying beast for Marwan so that he may drag you wherever he likes, despite (your) seniority of age and length of life. Then `Uthman said to Amir al-mu’minin: “Speak to the people to give me time until I redress their grievances.” Amir al-mu’minin then said: “So far as Medina is concerned here is no question of time. As for remoter areas you can have the time needed for your order to reach there.”
فایل صوتی فارسی مربوط به این خطبه را از لینک ذیل دانلود نمایید:
Download: Nahjul-Balagah-Sermon-164
نظرات کاربران