مجله علمی تفریحی بیبیس
0

دانلود کتاب جنگ تراشه – جنگی برای بحرانی‌ترین تکنولوژی جهان

بازدید 379
  • عنوان مجله: Chip War
  • نویسنده: Chris-Miller
  • حوزه: تراشه
  • سال انتشار: 2022
  • تعداد صفحه: 127
  • زبان اصلی: انگلیسی
  • نوع فایل: pdf
  • حجم فایل: 6.23 مگابایت

ناوشکن یو اس اس ماستین در 18 آگوست 2020 به انتهای شمالی تنگه تایوان لغزید، اسلحه پنج اینچی آن به سمت جنوب حرکت کرد و زمانی که مأموریت انفرادی را برای عبور از تنگه آغاز کرد و مجدداً تأیید کرد که این آب‌های بین‌المللی تحت کنترل چین نیستند. حداقل هنوز نه نسیم تند جنوب غربی در حالی که به سمت جنوب می‌آمد، بر روی عرشه می‌وزید. ابرهای مرتفع بر روی آبی سایه انداختند که به نظر می رسید تا شهرهای بندری بزرگ فوژو، شیامن، هنگ کنگ و سایر بندرهایی که در سواحل چین جنوبی پراکنده شده اند، کشیده شده است. در شرق، جزیره تایوان در دوردست بالا آمده است، یک دشت ساحلی وسیع و متراکم که جای خود را به قله های بلند پنهان در ابرها می دهد. در کشتی، ملوانی با کلاه بیسبال نیروی دریایی و ماسک جراحی دوربین دوچشمی خود را بلند کرد و افق را اسکن کرد. آب‌ها مملو از باربری‌های تجاری بود که کالاها را از کارخانه‌های آسیایی برای مصرف‌کنندگان در سراسر جهان حمل می‌کردند. در کشتی USS Mustin، یک ردیف از ملوانان در یک اتاق تاریک در مقابل مجموعه ای از صفحه نمایش های رنگارنگ نشسته بودند که در آن داده های هواپیماها، هواپیماهای بدون سرنشین، کشتی ها و ماهواره هایی که حرکت در سراسر اقیانوس هند و اقیانوس آرام را ردیابی می کردند، نمایش داده می شد. در بالای پل ماستین، یک آرایه راداری به رایانه های کشتی وارد می شود. بر روی عرشه نود و شش سلول پرتاب آماده ایستاده بودند، هر کدام قادر به شلیک موشک هایی بودند که می توانستند هواپیماها، کشتی ها یا زیردریایی ها را به ده ها یا حتی صدها مایل دورتر بزنند. در طول بحران های جنگ سرد، ارتش ایالات متحده از تهدید نیروی هسته ای وحشیانه برای دفاع از تایوان استفاده کرده بود. امروزه بر میکروالکترونیک و ضربات دقیق متکی است. در حالی که ناو یو اس اس ماستین با تسلیحات رایانه‌ای در حال عبور از تنگه بود، ارتش آزادیبخش خلق یک سری تمرینات تلافی جویانه را در اطراف تایوان اعلام کرد و آنچه را که یکی از روزنامه‌های تحت کنترل پکن «عملیات اتحاد مجدد به زور» خواند، انجام داد. اما در این روز خاص، رهبران چین کمتر در مورد نیروی دریایی ایالات متحده و بیشتر نگران مقررات مبهم وزارت بازرگانی ایالات متحده به نام Entity List هستند که انتقال فناوری آمریکایی را به خارج از کشور محدود می کند. پیش از این، فهرست نهادها عمدتاً برای جلوگیری از فروش سیستم‌های نظامی مانند قطعات موشک یا مواد هسته‌ای استفاده می‌شد. با این حال، اکنون دولت ایالات متحده قوانین مربوط به تراشه‌های رایانه‌ای را که هم در سیستم‌های نظامی و هم در کالاهای مصرفی فراگیر شده بود، به شدت تشدید می‌کرد. هدف هوآوی، غول فناوری چین بود که گوشی‌های هوشمند، تجهیزات مخابراتی، خدمات رایانش ابری و سایر فناوری‌های پیشرفته را می‌فروشد. ایالات متحده می ترسید که محصولات هوآوی اکنون قیمت آنقدر جذاب باشد که بخشی از آن به دلیل یارانه های دولت چین است که به زودی ستون فقرات شبکه های مخابراتی نسل بعدی را تشکیل می دهند. تسلط آمریکا بر زیرساخت های فناوری جهان تضعیف خواهد شد. نفوذ ژئوپلیتیک چین افزایش خواهد یافت. برای مقابله با این تهدید، ایالات متحده هواوی را از خرید تراشه های کامپیوتری پیشرفته ساخته شده با فناوری ایالات متحده منع کرد. به زودی، گسترش جهانی این شرکت متوقف شد. تولید کل خطوط تولید غیرممکن شد. درآمد کاهش یافت. یک غول شرکتی با خفگی تکنولوژیک مواجه شد. هوآوی کشف کرد که مانند سایر شرکت‌های چینی، برای ساخت تراشه‌هایی که تمام لوازم الکترونیکی مدرن به آن وابسته است، به شدت به خارجی‌ها وابسته است. ایالات متحده همچنان بر روی تراشه های سیلیکونی که نام سیلیکون ولی را به خود اختصاص داده است، نگه داشته است، اگرچه موقعیت آن به طور خطرناکی تضعیف شده است. چین اکنون سالانه بیش از هزینه ای که برای نفت خرج می کند، برای واردات چیپس هزینه می کند. این نیمه هادی ها به انواع دستگاه ها، از تلفن های هوشمند گرفته تا یخچال، که چین در خانه مصرف می کند یا در سراسر جهان صادر می کند، وصل می شود. استراتژیست های موی Armc در مورد “معضل مالاکا” چین – اشاره به کانال اصلی حمل و نقل بین اقیانوس آرام و اقیانوس هند – و توانایی این کشور برای دسترسی به منابع نفت و سایر کالاها در بحبوحه یک بحران تئوری می دهند. با این حال، پکن بیشتر نگران محاصره ای است که در بایت اندازه گیری می شود تا بشکه. چین بهترین ذهن خود و میلیاردها دلار را صرف توسعه فناوری نیمه هادی خود می کند تا بتواند خود را از خفگی تراشه آمریکا رهایی بخشد. اگر پکن موفق شود، اقتصاد جهانی را بازسازی خواهد کرد و توازن قدرت نظامی را دوباره تنظیم خواهد کرد. جنگ جهانی دوم توسط فولاد و آلومینیوم تعیین شد و مدت کوتاهی پس از آن جنگ سرد که با سلاح های اتمی تعریف شد، دنبال شد. رقابت بین ایالات متحده و چین ممکن است با قدرت محاسباتی مشخص شود. استراتژیست‌های پکن و واشنگتن اکنون متوجه شده‌اند که تمام فناوری‌های پیشرفته – از یادگیری ماشینی گرفته تا سیستم‌های موشکی، از وسایل نقلیه خودکار گرفته تا پهپادهای مسلح – به تراشه‌های پیشرفته‌تری نیاز دارند که به طور رسمی به عنوان نیمه‌رساناها یا مدارهای مجتمع شناخته می‌شوند. تعداد کمی از شرکت ها تولید خود را کنترل می کنند. ما به ندرت به تراشه ها فکر می کنیم، اما آنها دنیای مدرن را خلق کرده اند. سرنوشت کشورها توانایی آنها را برای مهار قدرت محاسباتی تغییر داده است. جهانی شدن، همانطور که می دانیم، بدون تجارت نیمه هادی ها و محصولات الکترونیکی که آنها را ممکن می سازند، وجود نخواهد داشت.

The destroyer USS Mustin slipped into the northern end of the Taiwan Strait on August 18, 2020, its five-inch gun pointed southward as it began a solo mission to sail through the Strait and reaffirm that these international waters were not controlled by China—at least not yet. A stiff southwestern breeze whipped across the deck as it steamed south. High clouds cast shadows on the water that seemed to stretch all the way to the great port cities of Fuzhou, Xiamen, Hong Kong, and the other harbors that dot the South China coast. To the east, the island of Taiwan rose in the distance, a broad, densely settled coastal plain giving way to tall peaks hidden in clouds. Aboard ship, a sailor wearing a navy baseball cap and a surgical mask lifted his binoculars and scanned the horizon. The waters were filled with commercial freighters shipping goods from Asia’s factories to consumers around the world. On board the USS Mustin, a row of sailors sat in a dark room in front of an array of brightly colored screens on which were displayed data from planes, drones, ships, and satellites tracking movement across the Indo-Pacific. Atop the Mustin’s bridge, a radar array fed into the ship’s computers. On deck ninety-six launch cells stood ready, each capable of firing missiles that could precisely strike planes, ships, or submarines dozens or even hundreds of miles away. During the crises of the Cold War, the U.S. military had used threats of brute nuclear force to d efend Taiwan. Today, it relies on microelectronics and precision strikes. As the USS Mustin sailed through the Strait, bristling with computerized weaponry, the People’s Liberation Army announced a retaliatory series of live-fire exercises around Taiwan, practicing what one Beijing-controlled newspaper called a “reunification-by-force operation.” But on this particular day, China’s leaders worr ied less about the U.S. Navy and more about an obscure U.S. Commerce Department regulation called the Entity List, which limits the transfer of American technology abroad. Previously, the Entity List had primarily been used to prevent sales of military systems like missile parts or nuclear materials. Now, though, the U.S. government was dramatically tightening the rules governing computer chips, which had become ubiquitous in both military systems and consumer goods. The target was Huawei, China’s tech giant, which sells smartphones, telecom equipment, cloud computing services, and other advanced technologies. The U.S. feared that Huawei’s products were now priced so attractively, partly owing to Chinese government subsidies, that they’d shortly form the backbone of next-generation telecom networks. America’s dominance of the world’s tech infrastructure would be undermined. China’s geopolitical clout would grow. To counter this threat, the U.S. barred Huawei from buying advanced computer chips made with U.S. technology. Soon, the company’s global expansion ground to a halt. Entire product lines became impossible to produce. Revenue slumped. A corporate giant faced technological asphyxiation. Huawei discovered that, like all other Chinese companies, it was fatally dependent on foreigners to make the chips upon which all modern electronics depend. The United States still has a stranglehold on the silicon chips that gave Silicon Valley its name, though its position has weakened dangerously. China now spends more money each year importing chips than it spends on oil. These semiconductors are plugged into all manner of devices, from smartphones to refrigerators, that China consumes at home or exports worldwide. Armc hair strategists theorize about China’s “Malacca Dilemma”—a reference to the main shipping channel between the Pacific and Indian Oceans—and the country’s ability to access supplies of oil and other commodities amid a crisis. Beijing, however, is more worried about a blockade measured in bytes rather than barrels. China is devoting its best minds and billions of dollars to developing its own semiconductor technology in a bid to free itself from America’s chip choke. If Beijing succeeds, it will remake the global economy a nd reset the balance of military power. World War II was decided by steel and aluminum, and followed shortly thereafter by the Cold War, which was defined by atomic weapons. The rivalry between the United States and China may well be determined by computing power. Strategists in Beijing and Washington now realize that all advanced tech—from machine learning to missile systems, from automated vehicles to armed drones—requires cutting-edge chips, known more formally as semiconductors or integrated circuits. A tiny number of companies control their production. We rarely think about chips, yet they’ve created the modern world. The fate of nations has turned on their ability to harness computing power. Globalization as we know it wouldn’t exist without the trade in semiconductors and the electronic products they make possible.

این کتاب را میتوانید از لینک زیر بصورت رایگان دانلود کنید:

Download: Chip War

نظرات کاربران

  •  چنانچه دیدگاه شما توهین آمیز باشد تایید نخواهد شد.
  •  چنانچه دیدگاه شما جنبه تبلیغاتی داشته باشد تایید نخواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

بیشتر بخوانید