ارغوان

Arghavan

ارغوان شاخهٔ هم‌خون جداماندهٔ من

Arghavan! my lonely parted branch

آسمان تو چه رنگ است امروز

What color is your sky today?

آفتابی‌ست هوا

Is it sunny?

یا گرفته‌ست هنوز

Or still gloomy?

من در این گوشه که از دنیا بیرون است

Here at this out of world corner

آسمانی به سرم نیست

I have no sky over my head

از بهاران خبرم نیست

And I hear nothing of springtime

اندر این گوشهٔ خاموش فراموش‌شده

At this forgotten quiet corner

یاد رنگینی در خاطر من

A colored memory in my mind,

گریه می‌انگیزد

Makes me cry

ارغوانم آنجاست

My Arghavan is over there

ارغوانم تنهاست

My Arghavan is alone

ارغوانم دارد می‌گرید

My arghavan is weeping

ارغوان

Arghavan!

این چه رازی‌ست که هر بار بهار

What is the secret of springtime

با عزای دل ما می‌آید

coming with my sorrow every time?

ارغوان، ارغوان

Arghavan! Arghavan!

تو برافراشته باش

You stand tall

تو بخوان نغمهٔ ناخواندهٔ من

Sing my unsung song

تو بخوان، تو بخوان، تو بخوان

You sing, sing, sing