رسم عاشقی

The way of being a lover

آتشی در سینه دارم جاودانی

I’ve got a fire(passion) in my heart forever

عمر من مرگیست نامش زندگانی

My life is a death called living

رحمتی کن کز غمت جان میسپارم

Help me, I’m dying of your love

بیش از این من طافت هجران ندارم

I can’t take(bear) the seperation anymore

که نهی بر سرم پای ای پری از وفاداری

When are going to pay me a visit?

شد تمام اشک من بس در غمت کرده ام زاری

I‘ve cried all my tears off for being apart from you

نوگلی زیبا بود حسن و جوانی

It’s a like being a fresh flower being beautiful and young

عظر آن گل رحمت است و مهربانی

and the odor of that flower is being kind and merciful

ناپسندیده بود دل شکستن

It‘s not goo to break hearts

رشته الفت و یار گسستن

nor cutting off the friendships and relationships

کی کنی ای پری ترک ستمگری

When are you going to quit being so cruel

میفکنی نظری آخر به چشم ژاله بارم

and then you’ll see my tearful eyes

گرچه ناز دلبران دل تازه دارد

Even though dissembling love works with lovers

ناز هم بر دل من اندازه دارد

But you should quit it too, cause my heart can take it anymore

حیف [و] گر ترحمی نمیکنی بر حال زارم

It‘s a pity if you don’t want to see how bad I’m feeling and then to be kind to me

جز دمی که بگذرد از چاره کارم

But when, everything has got over for me and nothing can help me

دانمت که بر سرم گذر کنی به رحمت اما

I know you’ll try to see me someday, becasue of your kindness

آن زمان که بر کشد گیاه غم سر از مزارم

But that’s just when I’ll die of my love and be buried in the ground