چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست
Never call words coming from the nation of love wrong
چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست
Never call words coming from the nation of love wrong
سخن شناس نهای جان من خطا این جاست
Your bad my dear, you can‘t tell what’s right from wrong
سرم به دنیی و عقبی فرو نمیآید
Can heed neither to the earthly ones nor to heavenly kind
تبارک الله از این فتنهها که در سر ماست
Praise the Lord! There is so much turmoil inside my mind!
در اندرون من خسته دل ندانم کیست
Oh, who is there inside this woeful heart of mine?!
که من خموشم و او در فغان و در غوغاست
Not a peep from me, and he is all roars and whine
دلم ز پرده برون شد کجایی ای مطرب
O minstrel! Where are you? My heart is on the loose
بنال هان که از این پرده کار ما به نواست
Oh wail, your sad tune puts [my whole being] at use
مرا به کار جهان هرگز التفات نبود
Matters of this world never were my concern
رخ تو در نظر من چنین خوشش آراست
The jewel of your visage made my eyes discern
نخفتهام ز خیالی که میپزد دل من
My heart weaves dreams, steals sleep from my eye
خمار صدشبه دارم شرابخانه کجاست
I’ve a hundred-nights hangover, show me house of wine
چنین که صومعه آلوده شد ز خون دلم
My heart swims in blood, so soiling the monastery’s site
گرم به باده بشویید حق به دست شماست
Oh, an ablution in the divine drink just serves me right
از آن به دیر مغانم عزیز میدارند
So dear I am in the temple of fire guardians’ cult
که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست
Since the never dying fire lives forever in my heart
چه ساز بود که در پرده میزد آن مطرب
O minstrel! What tune were you playing behind the blind?!
که رفت عمر و هنوزم دماغ پر ز هواست
My life is ending, and whims and desires still fill my mind
ندای عشق تو دیشب در اندرون دادند
Last night, the harbinger filled the harem with your love
فضای سینه حافظ هنوز پر ز صداست
And still brims with that herald Hafez’s heart-cove
نظرات کاربران