آخرین جرعه جام

Last Sip of the Chalice

همه میپرسند:

Everyone is asking

چیست در زمزمه ی مبهم آب؟

What is it in the vague whisper of the water

چیست در همهمه ی دلکش برگ؟

What is it in the enchanting humming of the leaf

چیست در بازی آن ابر سپید

What is it in the playfulness of the white cloud

روی این آبی آرام بلند

on this vast, lofty blueness

که را می برد اینگونه به ژرفای خیال؟

that drags you so into the depths of dreaming?

نه به ابر

[I am thinking] Not about the cloud

نه به آب

Not about the water

نه به برگ

Not about the leaf

نه به این آبی آرام بلند

Not about this vast, lofty blueness

من به این جمله نمی اندیشم.

Not about this sentence

به تو می اندیشم

I am thinking about YOU

ای سراپا همه خوبی،

You, the wholly kind

تک و تنها به تو می اندیشم.

I am thinking ONLY about you

به تو می اندیشم.

I am thinking about YOU.

تو بدان این را،تو تنها بدان بیا

Know this, only YOU [must] know this

تو بمان با من، تو تنها بمان.

Stay with me, only YOU [must] stay with me

قصه ی ابر هوا را، تو بخوان.

YOU [must] read [me] the story of the cloud in the sky

تو بمان با من، تو تنها بمان.

Stay with me, only YOU [must] stay with me

در دل ساغر هستی تو بجوش

YOU [must] spring in the heart of the goblet

من همین یک نفس از جرعه ی جانم باقی ست،

I have only this last sip left of my life

آخرین جرعه ی این جام تهی را تو بنوش.

YOU [must] drink the last sip off this empty chalice.