تو ای پری کجایی

Oh You, Fairy, Where are You?

شبی که آوای نی تو شنیدم

The night that I heard the sound of your flute

چو آهوی تشنه پی تو دویدم

I ran towards you like a thirsty deer

دوان دوان تا لب چشمه رسیدم

Sprinting until I reached the edge of the spring water

نشانه‌ای از نی و نغمه ندیدم

And I saw no sign of flute or song

تو ای پری کجایی؟ که رخ نمی‌نمایی

Oh you, fairy, where are you? Why don’t you show your face?

از آن بهشت پنهان، دری نمی‌گشایی

Won’t you open a door from that hidden paradise?

من همه‌جا پی تو گشته‌ام

I searched everywhere for you

از مه و مهر نشان گرفته‌ام

I got signs from the sun and moon

بوی تو را ز گل شنیده‌ام

I heard of your smell from the flower

دامن گل از آن گرفته‌ام

From hearing that I held onto the flower’s skirt

تو ای پری کجایی؟ که رخ نمی‌نمایی

Oh you, fairy, where are you? Why don’t you show your face?

از آن بهشت پنهان، دری نمی‌گشایی

Won’t you open a door from that hidden paradise?

دل من، سرگشته‌ی تو

My heart, confused because of you

نفسم، آغشته‌ی تو

My breath, covered in you

به باغ رؤیاها، چو گلت بویم

In the garden of dreams, I smell something like your flower

بر آب و آئینه، چو مهت جویم

In the waters and the mirror, I find your moon-like face

تو ای پری کجایی؟

Oh you, fairy, where are you?

در این شب یلدا ز پی‌ات پویم

On this longest night, I run towards you

به خواب و بیداری سخنت گویم

Whether I‘m asleep or awake, I speak of you

تو ای پری کجایی؟

Oh you, fairy, where are you?

مه و ستاره درد من می‌دانند

Both the moon and stars know of my pain

که همچو من پی تو سرگردانند

Because just like me, they wander after you

شبی کنار چشمه پیدا شو

One night, be found next to the spring waters

میان اشک من چو گل وا شو

Amidst my tears, open like a flower

تو ای پری کجایی؟ که رخ نمی‌نمایی

Oh you, fairy, where are you? Why don’t you show your face?

از آن بهشت پنهان، دری نمی‌گشایی

Won’t you open a door from that hidden paradise?