سپید و سیاه

Black & White

شب سردی است و من افسرده

It’s a cold night and I’m depressed

راه دوری است و پایی خسته

It’s a long way and I’m exhausted

تیرگی هست و چراغی مرده

It’s dark and the lights are off

می کنم تنها از جاده عبور

I’m crossing the road by my self

دور ماندند زمن آدمها

Everyone has abandoned me

سایه ای از سر دیوار گذشت

A shadow crossed the wall

غمی افزود مرا بر غمها

It added to my sorrows

فکر تاریکی و این ویرانی

The thought of the darkness and the destruction

بی خبر آمد تا با دل من

came suddenly

قصه ها ساز کند پنهانی

to secretly write stories

نیست رنگی که بگوید با من

There’s no color to tell me

اندکی صبر سحر نزدیک است

that the dawn will come soon, hold on

هر دم این بانگ بر آرم از دل

I keep on shouting

وای این شب چقدر تاریک است

It’s such a dark night

خنده ای کو که به دل انگیزم

There’s no laughter to please me

قطره ای کو که به دریا ریزم

There’s no drop to be poured into the sea

صخره ای کو که بدان آویزم

There’s no mountain to hang on to

مثل اینست که شب نمناک است

It‘s just like the night is gloomy

دیگران را هم غم هست به دل

Other people have sorrows as well

غم من لیک غمی غمناک است

but mine is a sad sorrow

هر دم این بانگ بر آرم از دل

I keep on shouting

وای این شب چقدر تاریک است

It’s such a dark night

اندکی صبر سحر نزدیک است

The dawn will come soon, hold on