نهج البلاغه فارسی

درسال 37 هجری كه امام (ع) به سوی شام سفر آغاز كرد، این نیایش را در حالی كه پا در ركاب نهاد مطرح فرمود: خدایا! از سختی سفر، و اندوه بازگشتن، و روبرو شدن با ادامه مطلب

قسمتی از سخنرانی طولانی امام (ع) كه در روز عید فطر در كوفه ایراد فرمود. ستایش خداوندی را سزاست كه كسی از رحمت او مأیوس نگردد، و از نعمت های فراوان او بیرون نتوان رفت؛ ادامه مطلب

در سال 38 هجری، یكی از فرمانداران امام (ع) به نام مصقلة بن هبیرة، اسیران بنی ناجیه را از فرماندۀ لشكر آن حضرت خرید و آزاد كرد، امّا وقتی از او غرامت خواستند به طرف ادامه مطلب

وقتی نمایندۀ خود جریر بن عبد اللّه را در سال 36 هجری به طرف معاویه فرستاد و معاویه پاسخی روشن نمی داد یاران امام گفتند، وسایل جنگ را مهیّا كن، فرمود: مهیّا شدن من برای ادامه مطلب

پس از پایان جنگ جَمَل در 12 رجب سال 36 هجری امام (ع) وارد كوفه شد، مردم به استقبال آمدند آن حضرت وارد مسجد جامع شد دو ركعت نماز خواند و سخنرانی طولانی ایراد فرمود ادامه مطلب

پس از جنگ صفّین در سال 37 هجری در كوفه ایراد فرمود. ای مردم! وفا همراه راستی است، كه سپری محكم تر و نگهدارنده تر از آن سراغ ندارم. آن كس كه از بازگشت خود ادامه مطلب

آنگاه كه شعار خوارج را شنید كه می گویند، لاحكم اِلا لِلّه در سال 38 هجری در مسجد كوفه فرمود: سخن حقّی است، كه از آن ارادۀ باطل شد! آری درست است، فرمانی جز فرمان ادامه مطلب

پس از شنیدن تهاجم یكی از افسران معاویه، نعمان بن بشیر به «عین التّمر ،» سرزمین آباد قسمت غربی فرات و كوتاهی كوفیان در سال 39 هجری در كوفه فرمود: گرفتار كسانی شده‌ام كه چون ادامه مطلب

در سال 37 هجری پس از جنگ صفّین و ماجرای حكمیت در تعریف « شُبهه » فرمود: شُبهه را برای این شُبهه نامیدند كه به حق شباهت دارد. امّا نور هدایت كننده دوستان خدا، در ادامه مطلب

پس از فرو نشاندن شورش نهروان در سال 38 هجری در كوفه ایراد فرمود كه شبیه یك سخنرانی است. آنگاه كه همه از ترس سُست شده، كنار كشیدند، من قیام كردم، و آن هنگام كه ادامه مطلب