خطبه های نهج البلاغه

ستایش خداوندی را سزاست كه شناخته شد بی آن كه دیده شود، و آفرید بی آن كه دچار رنج و زحمتی گردد. با قدرت خود پدیده ها را آفرید، و با عزّت خود گردن كشان ادامه مطلب

یكی از یاران امام، نوف بكّالی نقل كرد كه امام (ع) در سال 40 هجری در اواخر زندگی خود در شهر كوفه بر روی سنگی كه جعدة بن هبیره مخزومی آماده كرد ایستاد، در حالی ادامه مطلب

در سال 38 هجری در آستانه جنگ نهروان، امام (ع) فردی را فرستاد تا گروهی از كوفیان كه قصد ملحق شدن به لشكر خوارج را داشتند و ترسناك بودند بپاید. از او پرسید: «ایمن شدند ادامه مطلب

در سال 38 هجری جهت كمك به محمّد بن ابی بكر در مصر در نكوهش یاران، ایراد فرمود. خدا را بر آنچه كه خواسته و هركار كه مقدّر فرمود ستایش میكنم، و او را بر ادامه مطلب

این خطبه در مسجد كوفه در سال 36 هجری، پس از جنگ جَمَل ایراد شد. ذِعلِب یمانی پرسید: «ای امیرمؤمنان! آیا پروردگار خود را دیده ای؟. » پاسخ فرمود: «آیا چیزی را كه نبینم می ادامه مطلب

گفته اند: این خطبه را پس از اعلام نظر داوران حكمیّت در «دومة الجندل » ایراد فرمود. هیچ كاری خدا را از كار دیگر باز نمی دارد، و گذشت زمان در او دگرگونی ایجاد نمیكند، ادامه مطلب

در سال 38 هجری پس از خیانت داوران حكمیت «ابوموسی و عمروعاص » فرمود: رأی جمعیت شما در صفّین یكی شد كه دو مرد را به داوری برگزینند، )ابوموسی اشعری و عمروعاص( و از آن ادامه مطلب

این سخنرانی را امام (ع) در روزهای نخست خلافت خود در سال 35 هجری در مدینه ایراد فرمود. مردم! از آنچه خداوند بیان داشته بهره گیرید، و از پند و اندرزهای خدا پند پذیرید، و ادامه مطلب

برخی از شارحان نوشتند، این خطبه را هنگامی كه به ستون مسجد مدینه تكیه داده بود ایراد فرمود. ای بی خبرانی كه لحظه ای مورد غفلت نیستید، و ای ترك كنندگان فرامین الهی كه از ادامه مطلب

درباره طلحه فرزند عبیداللّه در سال 36 هجری در آستانه جنگ جَمَل فرمود: تا بوده ام مرا از جنگ نترسانده، و از ضربت شمشیر نهراسانده اند، من به وعده پیروزی كه پروردگارم داده است، استوارم. ادامه مطلب