حکمت 351 نهج البلاغه: گشایش بعد از سختی
وَ قَالَ (عليه السلام): عِنْدَ تَنَاهِي الشِّدَّةِ، تَكُونُ الْفَرْجَةُ؛ وَ عِنْدَ تَضَايُقِ حَلَقِ الْبَلَاءِ، يَكُونُ الرَّخَاءُ.
و درود خدا بر او، فرمود: چون سختى ها به نهايت رسد، گشايش پديد آيد، و آن هنگام كه حلقه هاى بلا تنگ گردد آسايش فرا رسد.
He (peace be upon him) said: When the hardship reaches its peak, there is relief; and when the throat of affliction narrows, there is ease.
حکمت 352 نهج البلاغه: اعتدال در پرداختن به خانواده
وَ قَالَ (عليه السلام) لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ: لَا تَجْعَلَنَّ أَكْثَرَ شُغُلِكَ بِأَهْلِكَ وَ وَلَدِكَ؛ فَإِنْ يَكُنْ أَهْلُكَ وَ وَلَدُكَ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ، فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَوْلِيَاءَهُ؛ وَ إِنْ يَكُونُوا أَعْدَاءَ اللَّهِ، فَمَا هَمُّكَ وَ شُغُلُكَ بِأَعْدَاءِ اللَّهِ.
و درود خدا بر او، (به برخى از ياران خود فرمود) بيشترين اوقات زندگى را به زن و فرزندت اختصاص مده، زيرا اگر زن و فرزندت از دوستان خدا باشند خدا آنها را تباه نخواهد كرد، و اگر دشمنان خدايند، چرا غم دشمنان خدا را مى خورى.
And he (peace be upon him) said to some of his companions: Do not make your family and children your main concern. If your family and children are the friends of God, then God does not let His friends go to waste. But if they are the enemies of God, then what concern and preoccupation is yours with the enemies of God?
حکمت 353 نهج البلاغه: دیدن عیوب خود در دیگران
وَ قَالَ (عليه السلام): أَكْبَرُ الْعَيْبِ، أَنْ تَعِيبَ مَا فِيكَ مِثْلُهُ.
و درود خدا بر او، فرمود: بزرگ ترين عيب آن كه چيزى را كه در خود دارى، بر ديگران عيب بشمارى.
He (peace be upon him) said: The greatest fault is to criticize something that is similar to it in you.
حکمت 354 نهج البلاغه: تبریک تولد نوزاد
وَ هَنَّأَ بِحَضْرَتِهِ رَجُلٌ رَجُلًا بِغُلَامٍ وُلِدَ لَهُ، فَقَالَ لَهُ لِيَهْنِئْكَ الْفَارِسُ. فَقَالَ (عليه السلام):
لَا تَقُلْ ذَلِكَ، وَ لَكِنْ قُلْ شَكَرْتَ الْوَاهِبَ، وَ بُورِكَ لَكَ فِي الْمَوْهُوبِ، وَ بَلَغَ أَشُدَّهُ، وَ رُزِقْتَ بِرَّهُ.
(در حضور امام، شخصى با اين عبارت، تولّد نوزادى را تبريك گفت «قدم دلاورى يكّه سوار مبارك باد») درود خدا بر او، فرمود: چنين مگو بلكه بگو: خداى بخشنده را شكرگزار، و نوزاد بخشيده بر تو مبارك، اميد كه بزرگ شود و از نيكوكارى اش بهرمند گردى.
A man congratulated another man in his presence on the birth of a boy, so the man said to him: “Congratulate the knight.” He (peace be upon him) said: “Do not say that, but say: You thanked the Giver, and may the one who was given be blessed, may he reach maturity, and may you be granted his righteousness.”
حکمت 355 نهج البلاغه: نکوهش تجمل گرایی
وَ بَنَى رَجُلٌ مِنْ عُمَّالِهِ بِنَاءً فَخْماً، فَقَالَ (عليه السلام):
أَطْلَعَتِ الْوَرِقُ رُءُوسَهَا، إِنَّ الْبِنَاءَ يَصِفُ لَكَ الْغِنَى.
و درود خدا بر او، (وقتى يكى از كارگزاران امام خانه با شكوهى ساخت به او فرمود): سكّه هاى طلا و نقره سر بر آورده خود را آشكار ساختند، همانا ساختمان مجلّل بى نيازى و ثروتمندى تو را مى رساند.
One of his workers built a magnificent building, so he (peace be upon him) said: The leaves have raised their heads, the building describes wealth to you.
حکمت 356 نهج البلاغه: چگونگی رسیدن روزی
وَ قِيلَ لَهُ (عليه السلام): لَوْ سُدَّ عَلَى رَجُلٍ بَابُ بَيْتِهِ وَ تُرِكَ فِيهِ، مِنْ أَيْنَ كَانَ يَأْتِيهِ رِزْقُهُ؟ فَقَالَ (عليه السلام): مِنْ حَيْثُ يَأْتِيهِ أَجَلُه.
و درود خدا بر او، (از امام پرسيدند اگر در خانه مردى را به رويش بندند، روزى او از كجا خواهد آمد؟ فرمود:) از آن جايى كه مرگ او مى آيد.
It was said to him (peace be upon him): If the door of a man’s house was closed and he was left in it, from where would his sustenance come to him? He (peace be upon him) said: From where his death comes to him.
حکمت 357 نهج البلاغه: مرگ از نگاه امام علی علیه السلام
وَ عَزَّى قَوْماً عَنْ مَيِّتٍ مَاتَ لَهُمْ، فَقَالَ (عليه السلام): إِنَّ هَذَا الْأَمْرَ لَيْسَ لَكُمْ بَدَأَ وَ لَا إِلَيْكُمُ انْتَهَى؛ وَ قَدْ كَانَ صَاحِبُكُمْ هَذَا يُسَافِرُ، فَعُدُّوهُ فِي بَعْضِ أَسْفَارِهِ؛ فَإِنْ قَدِمَ عَلَيْكُمْ، وَ إِلَّا قَدِمْتُمْ عَلَيْهِ.
و درود خدا بر او، (مردمى را در مرگ يكى از خويشاوندانشان چنين تسليت گفت) مردن از شما آغاز نشده، و به شما نيز پايان نخواهد يافت. اين دوست شما به سفر مى رفت، اكنون پنداريد كه به يكى از سفرها رفته، اگر او باز نگردد، شما به سوى او خواهيد رفت.
He consoled some people for a dead person who had died among them, and he (peace be upon him) said: This matter has no beginning and no end with you. Your companion used to travel, so count him among some of his travels. If he comes to you, then do so. Otherwise, you will come to him.
حکمت 358 نهج البلاغه: مغرور نشدن از نعمتها و صبر در بلاها
وَ قَالَ (عليه السلام): أَيُّهَا النَّاسُ! لِيَرَكُمُ اللَّهُ مِنَ النِّعْمَةِ وَجِلِينَ، كَمَا يَرَاكُمْ مِنَ النِّقْمَةِ فَرِقِينَ؛ إِنَّهُ مَنْ وُسِّعَ عَلَيْهِ فِي ذَاتِ يَدِهِ، فَلَمْ يَرَ ذَلِكَ اسْتِدْرَاجاً، فَقَدْ أَمِنَ مَخُوفاً؛ وَ مَنْ ضُيِّقَ عَلَيْهِ فِي ذَاتِ يَدِهِ، فَلَمْ يَرَ ذَلِكَ اخْتِبَاراً، فَقَدْ ضَيَّعَ مَأْمُولًا.
و درود خدا بر او، فرمود: اى مردم، بايد خدا شما را به هنگام نعمت همانند هنگامه كيفر، ترسان بنگرد. زيرا كسى كه رفاه و گشايش را زمينه گرفتار شدن خويش نداند، پس خود را از حوادث ترسناك ايمن مى پندارد، و آن كس كه تنگدستى را آزمايش الهى نداند پاداشى را كه اميدى به آن بود از دست خواهد داد.
And he (peace be upon him) said: O people! May Allah see you fearful of blessings, just as He sees you divided in sects of punishment. Indeed, he who is given plenty in his own possessions, but does not see that as a lure, has found peace and fear; and he who is given plenty in his own possessions, but does not see that as a test, has lost what he hoped for.
حکمت 359 نهج البلاغه: اصلاح و تربیت نفس
وَ قَالَ (عليه السلام): يَا أَسْرَى الرَّغْبَةِ أَقْصِرُوا، فَإِنَّ الْمُعَرِّجَ عَلَى الدُّنْيَا لَا يَرُوعُهُ مِنْهَا إِلَّا صَرِيفُ أَنْيَابِ الْحِدْثَانِ. أَيُّهَا النَّاسُ تَوَلَّوْا مِنْ أَنْفُسِكُمْ تَأْدِيبَهَا، وَ اعْدِلُوا بِهَا عَنْ ضَرَاوَةِ عَادَاتِهَا.
و درود خدا بر او، فرمود: اى اسيران آرزوها، بس كنيد زيرا صاحبان مقامات دنيا را تنها دندان حوادث روزگار به هراس افكند. اى مردم كار تربيت خود را خود بر عهده گيريد، و نفس را از عادت هايى كه به آن حرص دارد باز گردانيد.
And he (peace be upon him) said: O prisoners of desire, stop, for the one who ascends to the world is not frightened by it except by the grinding of the fangs of youth. O people, take charge of disciplining yourselves, and turn away from the severity of its customs.
حکمت 360 نهج البلاغه: پرهیز از بدگمانى
وَ قَالَ (عليه السلام): لَا تَظُنَّنَّ بِكَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَحَدٍ سُوءاً، وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِي الْخَيْرِ مُحْتَمَلًا.
و درود خدا بر او، فرمود: شايسته نيست به سخنى كه از دهان كسى خارج شد، گمان بد ببرى، چرا كه براى آن برداشت نيكويى مى توان داشت.
He (peace be upon him) said: Do not think ill of a word that comes out of someone’s mouth, while you can find a good interpretation for it.
نظرات کاربران