مجله علمی تفریحی بیبیس
0

ترجمه فارسی و انگلیسی حکمتهای 291 الی 300 نهج البلاغه با فایل صوتی

حکمت 291 نهج البلاغه: صبر بر مصیبت

وَ قَالَ (علیه السلام)، وَ قَدْ عَزَّى الْأَشْعَثَ بْنَ قَيْسٍ عَنِ ابْنٍ لَهُ:
يَا أَشْعَثُ، إِنْ تَحْزَنْ عَلَى ابْنِكَ فَقَدِ اسْتَحَقَّتْ مِنْكَ ذَلِكَ الرَّحِمُ، وَ إِنْ تَصْبِرْ فَفِي اللَّهِ مِنْ كُلِّ مُصِيبَةٍ خَلَفٌ. يَا أَشْعَثُ إِنْ صَبَرْتَ، جَرَى عَلَيْكَ الْقَدَرُ وَ أَنْتَ مَأْجُورٌ، وَ إِنْ جَزِعْتَ، جَرَى عَلَيْكَ الْقَدَرُ وَ أَنْتَ مَأْزُورٌ. يَا أَشْعَثُ ابْنُكَ سَرَّكَ وَ هُوَ بَلَاءٌ وَ فِتْنَةٌ، وَ حَزَنَكَ وَ هُوَ ثَوَابٌ وَ رَحْمَةٌ.

و درود خدا بر او، فرمود: (جهت تسليت گفتن به اشعث بن قيس در مرگ فرزندش):

اى اشعث اگر براى پسرت اندوهناكى، به خاطر پيوند خويشاوندى سزاوارى، امّا اگر شكيبا باشى هر مصيبتى را نزد خدا پاداشى است. اى اشعث اگر شكيبا باشى تقدير الهى بر تو جارى مى شود و تو پاداش داده خواهى شد و اگر بى تابى كنى نيز تقدير الهى بر تو جارى مى شود و تو گناه كارى. اى اشعث پسرت تو را شاد مى ساخت و براى تو گرفتارى و آزمايش بود، و مرگ او تو را اندوهگين كرد در حالى كه براى تو پاداش و رحمت است.

And he (peace be upon him) said, while he was offering his condolences to Al-Ash’ath bin Qais on the authority of his son: O Ash’ath, if you are sad about your son, then the womb has deserved that from you, and if you are patient, then in Allah there is a replacement for every calamity. O Ash’ath, if you are patient, fate will prevail upon you and you will be rewarded, and if you are impatient, fate will prevail upon you and you will be sinful. O Ash’ath, your son has pleased you, although he is a trial and a trial, and has saddened you, although he is a reward and a mercy.

حکمت 292 نهج البلاغه: عظمت مصیبت رحلت پیامبر اکرم

وَ قَالَ (علیه السلام) [عِنْدَ وقُوُفِهِ] عَلَى قَبْرِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) سَاعَةَ دَفْنِهِ: إِنَّ الصَّبْرَ لَجَمِيلٌ إِلَّا عَنْكَ، وَ إِنَّ الْجَزَعَ لَقَبِيحٌ إِلَّا عَلَيْكَ، وَ إِنَّ الْمُصَابَ بِكَ لَجَلِيلٌ وَ إِنَّهُ قَبْلَكَ وَ بَعْدَكَ لَجَلَلٌ.

و درود خدا بر او، فرمود: (به هنگام دفن رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله) همانا شكيبايى نيكوست جز در غم از دست دادنت، و بى تابى ناپسند است جز در اندوه مرگ تو. مصيبت تو بزرگ، و مصيبت هاى پيش از تو و پس از تو ناچيزند.

And he (peace be upon him) said [when he stood] at the grave of the Messenger of God (may God bless him and his family) at the time of his burial: Indeed, patience is beautiful except for you, and indeed, impatience is ugly except for you, and indeed, the affliction because of you is great, and indeed, before you and after you, it is great.

حکمت 293 نهج البلاغه: پرهیز از همنشینی با احمق

وَ قَالَ (علیه السلام): لَا تَصْحَبِ الْمَائِقَ، فَإِنَّهُ يُزَيِّنُ لَكَ فِعْلَهُ وَ يَوَدُّ أَنْ تَكُونَ مِثْلَهُ.

و درود خدا بر او، فرمود: همنشين بى خرد مباش، كه كار زشت خود را زيبا جلوه داده، دوست دارد تو همانند او باشى.

He (peace be upon him) said: Do not befriend a liar, for he makes his actions seem attractive to you and wishes you were like him.

حکمت 294 نهج البلاغه: فاصله بین مشرق و مغرب

وَ قَدْ سُئِلَ عَنْ مَسَافَةِ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ، فَقَالَ (علیه السلام): مَسِيرَةُ يَوْمٍ لِلشَّمْسِ.

و درود خدا بر او، (از فاصله ميان مشرق و مغرب پرسيدند، فرمود:) به اندازه يك روز رفتن خورشيد.

He was asked about the distance between the east and the west, so he (peace be upon him) said: It is a day’s journey for the sun.

حکمت 295 نهج البلاغه: شناخت دوست از دشمن

وَ قَالَ (علیه السلام): أَصْدِقَاؤُكَ ثَلَاثَةٌ وَ أَعْدَاؤُكَ ثَلَاثَةٌ؛ فَأَصْدِقَاؤُكَ: صَدِيقُكَ وَ صَدِيقُ صَدِيقِكَ وَ عَدُوُّ عَدُوِّكَ؛ وَ أَعْدَاؤُكَ: عَدُوُّكَ وَ عَدُوُّ صَدِيقِكَ وَ صَدِيقُ عَدُوِّك.

و درود خدا بر او، فرمود: دوستان تو سه گروهند، و دشمنان تو نيز سه دسته اند، امّا دوستانت: دوست تو و دوست دوست تو، و دشمن دشمن تو است، و امّا دشمنانت، پس دشمن تو، و دشمن دوست تو، و دوست دشمن تو است.

He (peace be upon him) said: Your friends are three and your enemies are three. Your friends are your friend, your friend’s friend, and your enemy’s enemy. Your enemies are your enemy, your friend’s enemy, and your enemy’s friend.

حکمت 296 نهج البلاغه: نکوهش عداوت و دشمنی

وَ قَالَ (علیه السلام) لِرَجُلٍ رَآهُ يَسْعَى عَلَى عَدُوٍّ لَهُ بِمَا فِيهِ إِضْرَارٌ بِنَفْسِهِ: إِنَّمَا أَنْتَ كَالطَّاعِنِ نَفْسَهُ لِيَقْتُلَ رِدْفَهُ.
و درود خدا بر او، (شخصى را ديد كه چنان بر ضد دشمنش مى كوشيد كه به خود زيان مى رسانيد، فرمود:) تو مانند كسى هستى كه نيزه در بدن خود فرو برد تا ديگرى را كه در كنار اوست بكشد.

And he (peace be upon him) said to a man whom he saw striving against his enemy in a way that would harm him: You are like someone who stabs himself in order to kill his companion.

حکمت 297 نهج البلاغه: عبرت نگرفتن از عبرتها

وَ قَالَ (علیه السلام): مَا أَكْثَرَ الْعِبَرَ وَ أَقَلَّ الِاعْتِبَارَ.

و درود خدا بر او، فرمود: عبرت ها چقدر فراوانند و عبرت پذيران چه اندك.

He (peace be upon him) said: How many lessons there are and how little consideration

حکمت 298 نهج البلاغه: نکوهش افراط و تفریط در خصومت

وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ بَالَغَ فِي الْخُصُومَةِ أَثِمَ، وَ مَنْ قَصَّرَ فِيهَا ظُلِمَ، وَ لَا يَسْتَطِيعُ أَنْ يَتَّقِيَ اللَّهَ مَنْ خَاصَمَ.

و درود خدا بر او، فرمود: كسى كه در دشمنى زياده روى كند گناهكار، و آن كس كه در دشمنى كوتاهى كند ستمكار است، و هر كس كه بى دليل دشمنى كند نمى تواند با تقوا باشد.

He (peace be upon him) said: Whoever exaggerates in a dispute will sin, and whoever falls short in it will be wronged, and whoever disputes will not be able to fear God.

حکمت 299 نهج البلاغه: توبه، فرصتی برای جبران گناه

وَ قَالَ (علیه السلام): مَا أَهَمَّنِي ذَنْبٌ أُمْهِلْتُ بَعْدَهُ، حَتَّى أُصَلِّيَ رَكْعَتَيْنِ وَ أَسْأَلَ اللَّهَ الْعَافِيَةَ.

و درود خدا بر او، فرمود: آنچه كه بين من و خدا نارواست اگر انجام دهم و مهلت دو ركعت نماز داشته باشم كه از خدا عافيت طلبم، مرا اندوهگين نخواهد ساخت.

He (peace be upon him) said: I do not care about a sin after which I am given respite until I pray two rak’ahs and ask God for well-being.

حکمت 300 نهج البلاغه: حسابرسی اعمال در قیامت

وَ سُئِلَ (علیه السلام): كَيْفَ يُحَاسِبُ اللَّهُ الْخَلْقَ عَلَى كَثْرَتِهِمْ؟ فَقَالَ (علیه السلام) كَمَا يَرْزُقُهُمْ عَلَى كَثْرَتِهِمْ. فَقِيلَ كَيْفَ يُحَاسِبُهُمْ وَ لَا يَرَوْنَهُ؟ فَقَالَ (علیه السلام) كَمَا يَرْزُقُهُمْ وَ لَا يَرَوْنَهُ.

و درود خدا بر او، (از امام پرسيدند چگونه خدا با فراوانى انسان ها به حسابشان رسيدگى مى كند؟ پاسخ داد:) آن چنانكه با فراوانى آنان روزيشان مى دهد.
(و باز پرسيدند چگونه به حساب انسان ها رسيدگى مى كند كه او را نمى بينند؟ فرمود) همان گونه كه آنان را روزى مى دهد و او را نمى بينند.

And he (peace be upon him) was asked: How does Allah hold creation accountable for their large number? He (peace be upon him) said: Just as He provides for them despite their large number. Then it was said: How does He hold them accountable when they do not see Him? He (peace be upon him) said: Just as He provides for them when they do not see Him.

نظرات کاربران

  •  چنانچه دیدگاه شما توهین آمیز باشد تایید نخواهد شد.
  •  چنانچه دیدگاه شما جنبه تبلیغاتی داشته باشد تایید نخواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بیشتر بخوانید

آموزش نقاشی سیاه قلم کانال واتساپ