حکمت 151 نهج البلاغه: غافل نشدن از عاقبت
وَ قَالَ (علیه السلام): لِكُلِّ امْرِئٍ عَاقِبَةٌ، حُلْوَةٌ أَوْ مُرَّةٌ.
و فرمود (ع): هركس را سرانجامى است، شيرين، يا تلخ.
He (peace be upon him) said: Every person has a consequence, whether sweet or bitter.
حکمت 152 نهج البلاغه: ناپایداری دنیا
وَ قَالَ (علیه السلام): لِكُلِّ مُقْبِلٍ إِدْبَارٌ، وَ مَا أَدْبَرَ كَأَنْ لَمْ يَكُنْ.
و فرمود (ع): هر روى آورنده اى روزى پشت كند و آنچه پشت كرد، گويى هرگز نبوده است.
حکمت 153 نهج البلاغه: پیروزی، نتیجۀ صبوری
وَ قَالَ (علیه السلام): لَا يَعْدَمُ الصَّبُورُ الظَّفَرَ، وَ إِنْ طَالَ بِهِ الزَّمَانُ.
و فرمود (ع): مرد شكيبا پيروزى را از دست ندهد، هر چند، روزگارانى سخت بر او بگذرد.
He (peace be upon him) said: The patient will never be without success, even if time passes.
حکمت 154 نهج البلاغه: نکوهش رضایت به باطل
وَ قَالَ (علیه السلام): الرَّاضِي بِفِعْلِ قَوْمٍ كَالدَّاخِلِ فِيهِ مَعَهُمْ، وَ عَلَى كُلِّ دَاخِلٍ فِي بَاطِلٍ إِثْمَانِ، إِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ وَ إِثْمُ الرِّضَى بِه.
و فرمود (ع): كسى كه از اعمال قومى خشنود باشد، گويى خود در داخل كارهاى آنان بوده است. بر هركس كه در مجلس فاسقان نشيند، دو گناه باشد، يكى، گناه آن كار كه مرتكب شده و يكى گناه خشنودى او به آن كار.
He (peace be upon him) said: He who is pleased with the actions of a people is like one who enters into it with them, and upon every one who enters into falsehood is two sins: the sin of acting upon it and the sin of being pleased with it.
حکمت 155 نهج البلاغه: پایبندی به پیمانها
وَ قَالَ (علیه السلام): اعْتَصِمُوا [اسْتَعْصِمُوا] بِالذِّمَمِ فِي أَوْتَادِهَا [أَوْتَارِهَا].
و فرمود (ع): با كسانى عهد و پيمان بنديد كه به عهد و پيمان خود وفا مى كنند.
And he (peace be upon him) said: Hold fast to the covenants in their pegs.
حکمت 156 نهج البلاغه: ضرورت اطاعت خدا
وَ قَالَ (علیه السلام): عَلَيْكُمْ بِطَاعَةِ مَنْ لَا تُعْذَرُونَ بِجَهَالَتِهِ [فِي جَهَالَتِهِ].
و فرمود (ع): بر شما باد اطاعت از كسانى كه در نشناختنشان معذور نيستيد.
He (peace be upon him) said: You must obey those whose ignorance you cannot excuse.
حکمت 157 نهج البلاغه: آشکار بودن راههاى هدایت
وَ قَالَ (علیه السلام): قَدْ بُصِّرْتُمْ إِنْ أَبْصَرْتُمْ، وَ قَدْ هُدِيتُمْ إِنِ اهْتَدَيْتُمْ، وَ أُسْمِعْتُمْ إِنِ اسْتَمَعْتُم.
و فرمود (ع): شما را بينايى داده اند، اگر بنگريد و راه نموده اند، اگر راهنمايى پذيريد و چيزها به گوشتان گفته اند، اگر بشنويد.
He (peace be upon him) said: You have been given insight if you see, you have been guided if you are guided, and you have been made to hear if you listen.
حکمت 158 نهج البلاغه: سرزنش دوست با نیکی به او
وَ قَالَ (علیه السلام): عَاتِبْ أَخَاكَ بِالْإِحْسَانِ إِلَيْهِ، وَ ارْدُدْ شَرَّهُ بِالْإِنْعَامِ عَلَيْهِ.
و فرمود (ع): دوست خود را با نيكى كردن در حق او سرزنش كن و با بخشش به او گزندش را باز گردان.
He (peace be upon him) said: Reprimand your brother by being kind to him, and repel his evil by being generous to him.
حکمت 159 نهج البلاغه: پرهیز از مواضع تهمت
وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ وَضَعَ نَفْسَهُ مَوَاضِعَ التُّهَمَةِ، فَلَا يَلُومَنَّ مَنْ أَسَاءَ بِهِ الظَّنَ.
و فرمود (ع): هر كه به جاهايى رود كه تهمت انگيز است، نبايد كسى را كه به او بدگمان شده است، ملامت كند.
He (peace be upon him) said: Whoever places himself in a position of suspicion should not blame those who have bad thoughts about him.
حکمت 160 نهج البلاغه: استبداد نتیجه قدرت و مقام
وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ مَلَكَ، اسْتَأْثَرَ.
و فرمود (ع): هر كه ملك يابد، همه چيز را براى خود خواهد.
He (peace be upon him) said: He who owns, monopolizes.
نظرات کاربران