هنگام غسل دادن پیامبر(ص) فرمود:
پدر و مادرم فدای تو ای رسول خدا! با مرگ تو رشته ای پاره شد كه در مرگ دیگران اینگونه قطع نشد، با مرگ تو رشته پیامبری، و فرود آمدن پیام و اخبار آسمانی گسست. مصیبت تو، دیگر مصیبت دیدگان را به شكیبایی وا داشت، و همه را در مصیبت تو یكسان عزادار كرد. اگر به شكیبایی امر نمی كردی، و از بی تابی نهی نمی فرمودی، آن قدر اشك می‌ریختم تا اشكهایم تمام شود، و این درد جانكاه همیشه در من می ماند، و اندوهم جاودانه می شد، كه همه اینها در مصیبت تو ناچیز است!. چه باید كرد كه زندگی را دوباره نمی توان بازگرداند، و مرگ را نمی‌شود مانع شد. پدر و مادرم فدای تو! ما را در پیشگاه پروردگارت یاد كن، و در خاطر خود نگهدار!.
Spoken when Amir al-mu’minin was busy in the funeral ablution (ghusl) of the Holy Prophet and shrouding him
May my father and my mother shed their lives for you. O’ Messenger of Allah! With your death the process of prophethood, revelation and heavenly messages has stopped, which had not stopped at the death of others (prophets). Your position with us (members of your family) is so special that your grief has become a source of consolation (to us) as against the grief of all others; your grief is also common so that all Muslims share it equally. If you had not ordered endurance and prevented us from bewailing, we would have produced a store of tears and even then the pain would not have subsided, and this grief would not have ended, and they would have been too little of our grief for you. But this (death) is a matter that cannot be reversed nor is it possible to repulse it. May my father and my mother die for you; do remember us with Allah and take care of us.
فایل صوتی فارسی مربوط به این خطبه را از لینک ذیل دانلود نمایید:
Download: Nahjul-Balagah-Sermon-235
نظرات کاربران