مجله علمی تفریحی بیبیس
0

ترجمه فارسی و انگلیسی خطبه 190 نهج البلاغه (سفارش به پرهیزکاری و یاد مرگ و پایداری در بلاها) با فایل صوتی

بازدید 273

این سخنرانی در شهر كوفه، پیرامون خوارج ایراد شد.

خدا را در برابر نعمت هایش شكر گزارم، و بر انجام حقوق الهی از او یاری می‌طلبم، پروردگاری كه سپاهش نیرومند، و مقام او بزرگ است. و گواهی میدهم كه محمّد (ص)بنده و پیامبر اوست، انسانها را به اطاعت خدا دعوت فرمود، و با دشمنان خدا درراه دین او پیكار و مغلوبشان كرد. هرگز همداستانی دشمنان كه او را دروغگو خواندند، او را از دعوت حق باز نداشت، و تلاش آنان برای خاموش كردن نور رسالت به نتیجه ای نرسید. پس به تقوا و ترس از خدا، روی آورید، كه رشته آن استوار، و دستگیره آن محكم، و قلّه بلند آن پناهگاهی مطمئن می باشد. قبل از فرا رسیدن مرگ، خود را برای پیش آمدهای آن آماده سازید، پیش از آن كه مرگ شما را دریابد، آنچه لازمه ملاقات است فراهم آورید، زیرا مرگ پایان زندگی است و هدف نهایی، قیامت است. مرگ برای خردمندان پند و اندرز، و برای جاهلان وسیله عبرت آموزی است. پیش از فرا رسیدن مرگ، از تنگی قبرها، و شدّت غم و اندوه، و ترس از قیامت، و درهم ریختن استخوانها، و كَر شدن گوشها، و تاریكی لَحَد، و وحشت از آینده، و غم و اندوه فراوان در تنگنای گور، و پوشانده شدن آن با سنگ و خاك، چه می دانید؟!. پس ای بندگان! خدا را! خدا را! پروا كنید، كه دنیا با قانونمندی خاصّی می گذرد. شما با قیامت به رشته ای اتّصال دارید، گویا نشانه‌های قیامت، آشكار می شود، و شما را در راه خود متوقّف كرده، با زلزله هایش سر رسیده است، سنگینی بار آن را بر دوش شما نهاده، و رشته پیوند مردم با دنیا را قطع كرده، همه را از آغوش گرم دنیا خارج ساخته است!. گویی دنیا یك روز بود و گذشت، یا ماهی بود و سپری شد. تازه های دنیا كهنه شده، و فربه هایش لاغر گردیدند، سپس به سوی جایگاهی تنگ، در میان مشكلاتی بزرگ، و آتشی پرشراره میروند كه صدای زبانه هایش وحشت زا، شعله‌هایش بلند، غرّشش پرهیجان، پرنور و گدازنده، خاموشی شعله هایش غیر ممكن، شعله‌هایش در فَوَران، تهدیدهایش هراس انگیز، ژرفایش ناپیدا، پیرامونش تاریك و سیاه، دیگهایش در جوشش، و اوضاعش سخت وحشتناك است. و در آن میان «پرهیزكاران را گروه، گروه، به سوی بهشت رهنمون می‌شوند »، آنان از كیفر و عذاب در امانند، و از سرزنشها آسوده، و از آتش دورند، در خانه های امن الهی، از جایگاه خود خشنودند، آنان در دنیا رفتارشان پاك، دیدگانشان گریان، شبهایشان با خشوع و استغفار چونان روز، و روزشان از ترس گناه چونان شب می‌ماند. پس خداوند بهشت را منزلگاه نهایی آنان قرار داد، و پاداش ایشان را نیكو پرداخت، «كه سزاوار آن نعمتها بودند »، و لایق مُلكی جاودانه و نعمتهایی پایدار شدند. ای بندگان خدا! مراقب چیزی باشید كه رستگاران با پاس داشتن آن سعادتمند شدند، و تبهكاران با ضایع كردن آن به خُسران و زیان رسیدند. پیش از آن كه مرگِ شما فرا رسد، با اعمال نیكو آماده باشید، زیرا در گِرُو كارهایی هستید كه انجام داده اید، و پاداش داده میشوید به كارهایی كه از پیش مرتكب شده اید. ناگهان مرگ وحشتناك سر می رسد، كه دیگر بازگشتی در آن نیست، و از لغزشها نمی توان پوزش خواست. خداوند ما و شما را در راه خود و پیامبرش استوار سازد، و از گناهان ما و شما به فضل رحمتش درگذرد. سربازان! بر جای خود محكم بایستید، در برابر بلاها و مشكلات استقامت كنید، شمشیرها و دستها را در هوای زبانهای خویش به كار مگیرید، و شتاب نكنید در آنچه كه خداوند شتاب در آن را لازم ندانسته، زیرا هركس از شما كه در بستر خویش با شناخت خدا و پیامبر (ص) و اهل بیت پیامبر (ص) بمیرد، شهید از دنیا رفته و پاداش او بر خداست، و ثواب اعمال نیكویی كه قصد انجام آن را داشته خواهد برد، و نیت او ثواب شمشیر كشیدن را دارد. همانا هر چیزی را وقت مشخّص و سرآمدی معین است.

Praise of Allah

Praise be to Allah Whose praise is wide-spread, Whose army is over-powering and Whose dignity is grand. I praise Him for His successive favours and His great gifts. His forbearance is high so that He forgives and is just in whatever He decides. He knows what is going on and what has already passed. He crafted all creation by His knowledge and produced it by His intelligence without limitation, without learning, without following the example of any intelligent producer, without committing any mistake and without the availability of any group (for help); I stand witness that Muhammad – the peace and blessing of Allah be upon him and his descendants – is His slave and His messenger whom He deputed (at a time) when people were collecting in the abyss and moving in bewilderment. The reins of destruction were dragging them, and the locks of malice lay fixed on their hearts. Advice about fear of Allah and an account of this world and its people I advise you, O’ creature of Allah, that you should have fear of Allah because it is a right of Allah over you and it creates your right over Allah, and that you should seek Allah’s help in it, and its help in (meeting) Allah. Certainly, for today fear of Allah is a protection and a shield, and for tomorrow (the Day of Judgement) it is the road to Paradise. Its way is clear and he who treads it is the gainer. Whoever holds it, guards it. It has presented itself to the people who have already passed and to those coming from behind, because they will need it tomorrow (on the Day of Judgement) when Allah will revive His creation again, take back what He has given and take account of what He has bestowed. How few will be those who accept it and practise it as it ought to be practised. They will be very few in number, and they are the people who correspond to the description given by Allah, the Glorified, when He says: … And very few of My creatures are grateful! (Qur’an. 34:13) Therefore, hasten with your ears towards it and intensify your efforts for it. Make it a substitute for all your past (short-comings) to take their place as a successor, and make it your supporter against every opponent. Turn your sleep into wakefulness by its help, and pass your days with it. Make it the equipment of your hearts, wash your sins with it, treat your ailments with it and hasten towards your death with it. Take a lesson from him who neglects it, so that others who follow it should not take a lesson from you (i.e., from your neglecting it). Beware, therefore; you should take care of it and should take care of yourselves through it. Keep away from this world and proceed towards the next world infatuatedly. Do not regard humble he whom fear Allah has given a high position, and do not accord a high position to him whom this world has given a high position. Do not keep your eyes on the shining clouds of the world, do not listen to him who speaks of it, do not respond to him who calls towards it, do not seek light from its glare, and do not die in its precious things, because its brightness is deceitful, its words are false, its wealth is liable to be looted, and its precious thing are to be taken away. Beware, this world attracts and then turns away. It is stubborn, refusing to go ahead. It speaks lies and misappropriates. It disowns and is ungrateful. It is malicious and abandons (its lovers). It attracts but causes trouble. Its condition is changing, its step shaking, its honour disgrace, its seriousness jest, and its height lowliness. It is a place of plunder and pillage, and ruin and destruction. Its people are ready with their feet to drive, to overtake and to depart. Its routes are bewildering, its exits are baffling, and its schemes end in disappointment. Consequently, strongholds betray them, houses throw them out and cunning fails them. Some of them are like hocked camel, some like butchered meat, some like severed limbs, some like spilt blood, some are biting their hands (in pain) some are rubbing their palms (in remorse), some are holding their cheeks on their hands (in anxiety), some are cursing their own views and some are retreating from their determination. But the time for action has gone away and the hour of calamity has approached, while (there was no longer) the time to escape (Qur’an, 38:3). Alas! Alas! what has been lost is lost! what has gone is gone! The world has passed in its usual manner. So wept not on them the heavens and the earth nor were they respited. (Qur’an, 44:29)

فایل صوتی فارسی مربوط به این خطبه را از لینک ذیل دانلود نمایید:

Download: Nahjul-Balagah-Sermon-190

نظرات کاربران

  •  چنانچه دیدگاه شما توهین آمیز باشد تایید نخواهد شد.
  •  چنانچه دیدگاه شما جنبه تبلیغاتی داشته باشد تایید نخواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

بیشتر بخوانید