در سال 38 هجری پس از خیانت داوران حكمیت «ابوموسی و عمروعاص » فرمود:
رأی جمعیت شما در صفّین یكی شد كه دو مرد را به داوری برگزینند، )ابوموسی اشعری و عمروعاص( و از آن دو پیمان گرفتیم كه در برابر قرآن تسلیم باشند، و از آن تجاوز نكنند و زبان آن دو با قرآن و قلبهایشان پیرو كتاب خدا باشد. امّا آنها از قرآن روی گردان شدند، حق را آشكارا می دیدند و ترك گفتند، كه جور و ستم، خواسته دلشان، و كجی و انحراف در روش فكریشان بود. در صورت یكه پیش از صدورِ رأی زشت و حُكمِ جائرانه، با آنها شرط كرده بودیم كه به عدل حكم كرده و به حق عمل كنند. ما به حقّانیت خود ایمان داریم، در حالی كه آن دو از راه حق بیرون رفتند و حكمی بر خلاف حكم خدا صادر كردند.
About the two arbiters (after the battle of Siffin)
Your party had decided to select two persons, and so we took their pledge that they would act according to the Qur’an and would not commit excess, that their tongues should be with it and that their hearts should follow it. But they deviated from it, abandoned what was right although they had it before their eyes. Wrong-doing was their desire, and going astray was their behaviour. Although we had settled with them to decide with justice. to act according to the light and without the interference of their evil views and wrong judgement. Now that they have abandoned the course of right and have come out with just the opposite of what was settled, we have strong ground (to reject their verdict).
فایل صوتی فارسی مربوط به این خطبه را از لینک ذیل دانلود نمایید:
Download: Nahjul-Balagah-Sermon-177
نظرات کاربران