پس از قتل عثمان، آنگاه كه مردم هجوم آوردند تا با امام علی (ع) بیعت كنند، در روز جمعه 25 ذی الحجّه سال 35 هجری در مدینه فرمود.
مرا واگذارید و دیگری را به دست آرید، زیرا ما به استقبال حوادث و اموری م یرویم كه رنگارنگ و فتنه آمیز است، و چهر ههای گوناگون دارد و دلها بر این بیعت ثابت و عقلها بر این پیمان استوار نمی‌ماند. چهرۀ افق حقیقت را (در دوران خلافت سه خلیفه) ابرهای تیرۀ فساد گرفت، و راه مستقیم حق ناشناخته ماند. آگاه باشید! اگر دعوت شما را بپذیرم، براساس آنچه كه می‌دانم با شما رفتار می‌كنم و به گفتار این و آن، و سرزنش سرزنش كنندگان، گوش فرا نمیدهم. اگر مرا رها كنید چون یكی از شما هستم كه شاید شنواتر، و مطیع تر از شما نسبت به رییس حكومت باشم، در حالی كه من وزیر و مشاورتان باشم بهتر است كه امیر و رهبر شما گردم.
When people decided to Swear allegiance at Amir al-mu’minin’s hand after the murder of `Uthman, he said:
Leave me and seek some one else. We are facing a matter which has (several) faces and colours, which neither hearts can stand nor intelligence can accept. Clouds are hovering over the sky, and faces are not discernible. You should know that if I respond to you I would lead you as I know and would not care about whatever one may say or abuse. If you leave me then I am the same as you are. It is possible I would listen to and obey whomever you make in charge of your affairs. I am better for you as a counsellor than as chief.
فایل صوتی فارسی مربوط به این خطبه را از لینک ذیل دانلود نمایید:
Download: Nahjul-Balagah-Sermon-092
نظرات کاربران