برخی این خطبه را به آغاز سال 37 هجری نسبت به تحرّكات معاویه در بصره، و برخی یکی از روزهای جنگ صفّین نسبت می دهند.
در ركاب پیامبر خدا (ص) بودیم و با پدران و فرزندان و برادران و عموهای خود جنگ می‌كردیم، كه این مبارزه بر ایمان و تسلیم ما می‌افزود، و ما را در جادّۀ وسیع حقّ و صبر و بردباری برابر ناگواری‌ها و جهاد و كوشش برابر دشمن، ثابت قدم می‌ساخت. گاهی یك نفر از ما و دیگری از دشمنان ما، مانند دو پهلوان نبرد میكردند، و هر كدام میخواست كار دیگری را بسازد و جام مرگ را به دیگری بنوشاند. گاهی ما بر دشمن پیروز میشدیم و زمانی دشمن بر ما غلبه میكرد. پس آنگاه كه خدا، راستی و اخلاص ما را دید، خواری و ذلّت را بر دشمنان ما نازل و پیروزی را به ما عنایت فرمود، تا آنجا كه اسلام استحكام یافته، فراگیر شد و در سرزمین های پهناوری نفوذ كرد. به جانم سوگند! اگر ما در مبارزه مثل شما بودیم، هرگز پایه‌ای برای دین استوار نمی ماند، و شاخه ای از درخت ایمان سبز نمی‌گردید. به خدا سوگند! شما هم اكنون از سینۀ شتر خون میدوشید و سرانجامی جز پشیمانی ندارید.
About steadiness in the battlefield
In the company of the Prophet of Allah (PBUH) we used to fight our parents, sons, brothers and uncles, and this continued us in our faith, in submission, in our following the right path, in endurance over the pangs of pain and in our fight against the enemy. A man from our side and one from the enemy would pounce upon each other like energetic men contesting as to who would kill the other; sometime our man got over his adversary and some-time the enemy’s man got over ours. When Allah had observed our truth He sent ignominy to our foe and sent His succour to us till Islam got established (like the camel) with neck on the ground and resting in its place. By my life, if we had also behaved like you, no pillar of (our) religion could have been raised, nor the tree of faith could have borne leaves. By Allah, certainly you will now milk our blood (instead of milk) and eventually you will face shame.
فایل صوتی فارسی مربوط به این خطبه را از لینک ذیل دانلود نمایید:
Download: Nahjul-Balagah-Sermon-056
نظرات کاربران