این خطبه را پس از شكست شورشیان خوارج، در سال 38 هجری برای بسیج كردن مردم جهت مبارزه با شامیان در « نخیلۀ كوفه » ایراد فرمود.
نفرین بر شما كوفیان! كه از فراوانی سرزنش شما خسته شدم. آیا به جای زندگی جاویدان قیامت به زندگی زود گذر دنیا رضایت دادید؟ و به جای عزّت و سر بلندی، بدبختی و ذلّت را انتخاب كردید؟ هرگاه شما رابه جهاد با دشمنتان دعوت می كنم، چشمانتان از ترس در كاسه می گردد، گویا ترس از مرگ، عقل شما را ربوده و چون انسانهای مَست از خود بیگانه شده، حیران و سرگردانید. گویا عقل های خود را از دست داده و درك نمی كنید. من دیگر هیچ گاه به شما اطمینان ندارم، و شما را پشتوانۀ خود نمی پندارم. شما یاران شرافتمندی نیستید كه كسی به سوی شما دست دراز كند. به شتران بی ساربان می مانید، كه هرگاه از یك طرف جمع‌آوری گردید،از سوی دیگر پراكنده میشوید. به خدا سوگند! شما بد وسیله ای برای افروختن آتش جنگ هستید؛ شما را فریب می دهند امّا فریب دادن نمی دانید، سرزمین شما را پیاپی میگیرند و شما پروا ندارید. چشم دشمن، برای حملۀ شما خواب ندارد، ولی شما در غفلت به سر می برید. به خدا سوگند! شكست برای كسانی است كه دست از یاری یكدیگر میكشند. سوگند به خدا! اگر جنگ سخت درگیر شود و حرارت و سوزش مرگ شما را در برگیرد، از اطراف فرزند ابوطالب، همانند جدا شدن سر از تن، جدا و پراكنده میشوید. به خدا سوگند! آن كه دشمن را بر جان خویش مسلط گرداند تا گوشتش را بخورد، و استخوانش را بشكند، و پوستش را جدا سازد، عجز و ناتوانی اش بسیار بزرگ و قلب او بسیار كوچك و ضعیف است. تو اگر می خواهی اینگونه باش، امّا من، به خدا سوگند! از پای ننشینم و قبل از آن كه دشمن فرصت یابد با شمشیر آب دیده چنان ضرب های بر پیكر او وارد سازم كه ریزه‌های استخوان سرش پراكنده شود و بازوها و قدم‌هایش جدا گردد و از آن پس خدا هر چه خواهد انجام دهد. ای مردم، مرا بر شما و شما را بر من حقّی واجب شده است. حقّ شما بر من، آن كه از خیرخواهی شما دریغ نورزم و بیت المال را میان شما عادلانه تقسیم كنم، و شما را آموزش دهم تا بی سواد و نادان نباشید، و شما را تربیت كنم تا راه و رسم زندگی را بدانید. و امّا حقّ من بر شما این است كه به بیعت با من وفادار باشید، و در آشكار و نهان برایم خیرخواهی كنید، هرگاه شما را فرا خواندم اجابت نمایید و هرگاه فرمان دادم، اطاعت كنید.
To prepare the people for fighting with the people of Syria (ash-Sham) Amir al-mu’minin said:
Woe to you. I am tired of rebuking you. Do you accept this worldly life in place of the next life? Or disgrace in place of dignity? When I invite you to fight your enemy your eyes revolve as though you are in the clutches of death, and in the senselessness of last moments. My pleadings are not understood by you and you remain stunned. It is as though your hearts are affected with madness so that you do not understand. You have lost my confidence for good. Neither are you a support for me to lean upon, nor a means to honour and victory. Your example is that of the camels whose protector has disappeared, so that if they are collected from one side they disperse away from the other side. By Allah, how bad are you for igniting flames of war. You are intrigued against but do not intrigue (against the enemy). Your boundaries are decreasing but you do not get enraged over it. Those against you do not sleep but you are unmindful. By Allah, those who leave matters one for the other are subdued. By Allah, I believed about you that if battle rages and death hovers around you, you will cut away from the son of Abi Talib like the severing of head from the trunk. By Allah, he who makes it possible for his adversary to so overpower him as to remove the flesh (from his bones), crush his bones and cut his skin into pieces, then it means that his helplessness is great and his heart surrounded within the sides of his chest is weak. You may become like this if you wish. But for me, before I allow it I shall use my sharp edged swords of al-Mushrafiyyah which would cut as under the bones of the head and fly away arms and feet. Thereafter, Allah will do whatever He wills. O’ people, I have a right over you and you have a right over me. As for your right over me, that is to counsel you, to pay you your dues fully, to teach you that you may not remain ignorant and instruct you in behaviourism that you may act upon. As for my right over you, it is fulfilment of (the obligation of) allegiance, well-wishing in presence or in absence, response when I call you and obedience when I order you.
فایل صوتی فارسی مربوط به این خطبه را از لینک ذیل دانلود نمایید:
Download: Nahjul-Balagah-Sermon-034
نظرات کاربران