ترجمه فارسی و انگلیسی خطبه 29 نهج البلاغه (علل شکست کوفیان) با فایل صوتی

پس از آن كه ضحّاك بن قیس از طرف معاویه در سال 38 هجری به كاروان حجّاج بیت اللّه، حمله كرد و اموال آنان را به غارت برد، فرمود.

ای مردم كوفه! بدن های شما در كنار هم، امّا افكار و خواست ههای شما پراكنده است؛ سخنان ادّعایی شما، سن گهای سخت را میشكند، ولی رفتار سُست شما دشمنان را امیدوار میسازد؛ در خان ههایتان كه نشسته اید، ادّعاها و شعارهای تند سر می دهید، امّا در روز نبرد، می گویید: ای جنگ! از ما دور شو، و فرار می كنید. آن كس كه از شما یاری خواهد، ذلیل و خوار است، و قلب رها كنندۀ شما آسایش ندارد. بهان ههای نابخردانه میآورید، چون بدهكارانِ خواهانِ مهلت، از من مهلت می طلبید و برای مبارزه سُستی میكنید. بدانید كه افراد ضعیف و ناتوان هرگز نمیتوانند ظلم و ستم را دور كنند، و حق، جز با تلاش و كوشش به دست نمیآید. شما كه از خانۀ خود دفاع نمیكنید چگونه از خانۀ دیگران دفاع می نمایید؟ و با كدام امام پس از من به مبارزه خواهید رفت؟. به خدا سوگند! فریب خورده، آن كس كه به گفتار شما مغرور شود. كسی كه به امید شما به سوی پیروزی رود، با كندترین پیكان به میدان آمده است، و كسی كه بخواهد دشمن را به وسیلۀ شما هدف قرار دهد، با تیری شكسته، تیراندازی كرده است!. به خدا سوگند! صبح كردم در حالی كه گفتار شما را باور ندارم، و به یاری شما امیدوار نیستم، و دشمنان را به وسیلۀ شما تهدید نمیكنم. راستی شما را چه می شود؟ دارویتان چیست؟ و روش درمان شما كدام است؟ مردم شام نیز همانند شمایند؟ آیا سزاوارست شعار دهید و عمل نكنید؟ و فراموش كاری بدون پرهیزكاری داشته،به غیر خدا امیدوار باشید؟.