نامه دیگری به معاویه پس از جنگ نهروان در سال 38 هجری
پس از یاد خدا و درود! معاویه! وقت آن رسیده است كه از حقایق آشكار پند گیری. تو با ادّعاهای باطل همان راه پدرانت را می پیمایی، خود را در دروغ و فریب افكندی، و خود را به آنچه برتر از شأن تو است نسبت می‌دهی، و به چیزی دست دراز می كنی كه از تو بازداشته اند، و به تو نخواهد رسید. این همه را برای فرار كردن از حق، و انكار آنچه را كه از گوشت و خون تو لازم تر است، انجام می دهی، حقایقی كه گوش تو آنها را شنیده و از آنها آگاهی داری. آیا پس از روشن شدن راه حق، جز گمراهی آشكار چیز دیگری یافت خواهد شد؟ و آیا پس از بیان حق، جز اشتباه كاری وجود خواهد داشت؟. از شبهه و حق پوشی بپرهیز. فتنه‌ها دیرزمانی است كه پرده های سیاه خود را گسترانده، و دیده‌هایی را كور كرده است. نامه ای از تو به دست من رسید كه در سخن پردازی از هر جهت آراسته، امّا از صلح و دوستی نشانه ای نداشت، و آكنده از افسانه هایی بود كه هیچ نشانی از دانش و بردباری در آن به چشم نمی‌خورد. در نوشتن این نامه كسی را مانی كه پای در گِل فرو رفته، و در بیغوله‌ها سرگردان است، مقامی را می‌طلبی كه از قدر و ارزش تو والاتر است، و هیچ عقابی را توان پرواز بر فراز آن نیست و چون ستاره دور دستِ «عیّوق » از تو دور است. پناه بر خدا كه پس از من ولایت مسلمانان را بر عهده گیری، و سود و زیان آن را بپذیری، یا برای تو با یكی از مسلمانان پیمانی یا قراردادی را امضا كنم. از هم اكنون خود را دریاب، و چاره ای بیندیش، كه اگر كوتاهی كنی، و برای درهم كوبیدنت بندگان خدا برخیزند، درهای نجات به روی تو بسته خواهد شد، و آنچه را كه امروز از تو می پذیرند فردا نخواهند پذیرفت. با درود.
[ A letter to Mu’awiya. ]
There is still time left for you to see the realities which are bright enough to be see and derive the benefit from the knowledge thus gained. But you are following in your ancestors’ footsteps in trying to prove falsehood to be true, in seducing people with lies and false hopes, in claiming a thing far above your merits and capacities and in grasping things which religion prohibits to you. This is so because you want to escape from truth, from religion and from Allah. And you have denied and refused to accept realities which, if you realize, are more important to you than your own flesh and blood. These are the realities about which you have been repeatedly told and often been made to understand. Now tell me, if you disown truth and religion what will remain with you but plain and evident apostasy and utter reprobation, and if you refuse to accept the truth as told by Allah and the Holy Prophet (s) what you will believe in is but foolish, superstitious and irrational fears. Therefore, do not give away to doubts (about the truth which Islam has proclaimed) and do not be mislead by schism into blind alleys. Beware that sinful temptation has drawn heavy curtains and the darkness they create in blinding you to your reason. I received your letter. I do not know what to think about it. To me it appears to be an idiotic confusion of irrelevant ideas. Reconciliation, treaty and peace are not the things which you want to offer or to accept. What your letter contains is only disjointed words and meaningless phrases. It has been worded by somebody who has neither knowledge nor reasoning, who can neither offer anything nor invite an offer. By writing such an idiotic letter you have placed yourself in the position of a man who has been stuck in a sack or one who is groping his way in darkness. It will be a great misfortune for Muslims if you become their despotic ruler after me, be it the whole Islamic State or any small part of it. May Allah protect them in such a calamity. Allah forbids that I appoint you a governor of any province or willingly allow you to control destinies of Muslims of any part of the State. Be reasonable and act rationally because if you miss this chance you will find yourself in a very serious situation when faithful Muslims attack you and what can be accepted of you today will not then be acceptable.
فایل صوتی فارسی مربوط به این نامه را از لینک ذیل دانلود نمایید:
Download: Nahjul-Balagah-Letter-65
نظرات کاربران