زاهد
Pious
سخت خوش است چشم تو وآن رخ گلفشان تو
It’s deadly pleasant, your eye and your flower-blooming face,
دوش چه خوردهای دِلا راست بگو به جان تو
Oh heart, what did you drink at dawn, be honest, on your own life,
فتنه گر است نام تو پُرشکر است دام تو
Your name is a riot-raiser, your trap sugar-filled,
باطرب است جام تو بانمک است نان تو
Your cup is delightful, your bread tasty,
مرده اگر ببیندت فهم کند که سرخوشی
If a dead sees you, he’ll understand drunkenness,
چند نهان کنی که می فاش کند نهان تو
Why bother hiding when wine reveals your interiors at the end,
بوی کباب میزند از دل پُرفغان من
Your howling heart smells like Kabab,
بوی شراب میزند از دم و از فغان تو
And your breath and cry smell like wine,
مشرق و مغرب ار روم ور سوی آسمان شوم
Whether I go to the east or the west, or if I turn towards the sky,
نیست نشان زندگی تا نرسد نشان تو
There is no sign of life until a sign comes from you,
زاهد کشوری بدم صاحب منبری بدم
I was a pious man in a country, I had a platform (to give speeches to the masses, referring to being credible)
کرد قضا دل مرا عاشق و کفزنان تو
Until the universe made my heart your lover and your fan,
مشرق و مغرب ار روم ور سوی آسمان شوم
Whether I go to the east or the west, or if I turn towards the sky,
نیست نشان زندگی تا نرسد نشان تو
There is no sign of life until a sign comes from you,
زاهد کشوری بدم صاحب منبری بدم
I was a pious man in a country, I had a platform (to give speeches to the masses, referring to being credible)
کرد قضا دل مرا عاشق و کفزنان تو
Until the universe made my heart your lover and your fan,
صبر پرید از دلم عقل گریخت از سرم
Patience bounced from my heart, reason escaped my mind,
تا به کجا کشد مرا مستی بیامان تو
How far will your relentless drunkenness take me?
شیر سیاه عشق تو میکَنَد استخوان من
The black lion of your love is tearing into my bones,
نی تو ضمان من بدی پس چه شد این ضمان من
And still you will not vouch for me, so where is my guarantee?
از می این جهانیان حق خدا نخوردهام
I haven‘t violated the rights of these people and their wine,
سخت خراب میشوم خائفم از گمان تو
I shall be corrupted, horrified of your thought
هر نفسی بگوییَم عقل تو کو؟ چه شد تو را؟
With every breath you ask, “where is your reason? what happened to you?”
عقل نماند بنده را در غم و امتحان تو
There is no reason left, in your sorrow and subject to your tests,
مشرق و مغرب ار روم ور سوی آسمان شوم
Whether I go to the east or the west, or if I turn towards the sky,
نیست نشان زندگی تا نرسد نشان تو
There is no sign of life until a sign comes from you,
زاهد کشوری بدم صاحب منبری بدم
I was a pious man in a country, I had a platform (to give speeches to the masses, referring to being credible)
کرد قضا دل مرا عاشق و کفزنان تو
Until the universe made my heart your lover and your fan
نظرات کاربران