I tried to hide but something broke
سعی کردم قایم بشم اما یه چیزی در درونم شکست
I tried to sing, couldn’t hit the notes
سعی کردم بخونم، اما نمی‌تونستم نت‌ها رو درست اجرا کنم
The words kept catching in my throat
کلمات مدام در گلویم گیر می‌کردند
I tried to smile, I was suffocating though
سعی کردم لبخند بزنم، اما داشتم خفه می‌شدم
But here with you, I can finally breathe
ولی اینجا کنار تو، بالاخره می‌تونم نفس بکشم
You say you’re no good, but you’re good for me
تو میگی آدم خوبی نیستی، اما برای من خوبی
I’ve been hoping to change, now I know we can change
همیشه امیدوار بودم تغییر کنم، حالا می‌دونم که می‌تونیم تغییر کنیم
But I won’t if you’re not by my side
اما اگه تو کنارم نباشی، این کار رو نمی‌کنم
Why does it feel right every time I let you in?
چرا هر بار که بهت اجازه ورود میدم، حس درستی داره؟
Why does it feel like I can tell you anything?
چرا حس می‌کنم می‌تونم هر چیزی رو بهت بگم؟
All the secrets that keep me in chains, and
تمام رازهایی که منو در زنجیر نگه می‌دارن، و
All the damage that might make me dangerous
تمام آسیب‌هایی که ممکنه منو خطرناک کنه
You got a dark side, guess you’re not the only one
تو یه نیمه تاریک داری، حدس می‌زنم تنها نیستی (منم دارم)
What if we both tried fighting what we’re running from?
چی میشه اگه هردومون سعی کنیم با چیزی که ازش فرار می‌کنیم، بجنگیم؟
We can’t fix it if we never face it
نمی‌تونیم درستش کنیم اگه هرگز باهاش روبرو نشیم
What if we find a way to escape it?
چی میشه اگه یه راه برای فرار ازش پیدا کنیم؟
We could be free, free
می‌تونستیم آزاد باشیم، آزاد
We can’t fix it if we never face it
نمی‌تونیم درستش کنیم اگه هرگز باهاش روبرو نشیم
Let the past be the past ’til it’s weightless
بذار گذشته در گذشته بمونه تا وقتی که بی‌وزن بشه (سنگینیش از بین بره)
Ooh, time goes by, and I lose perspective
اوه، زمان می‌گذره و من دیدگاهم رو از دست میدم
Yeah, hope only hurts, so I just forget it
آره، امید فقط آسیب می‌زنه، برای همین فراموشش می‌کنم
But you’re breaking through all the dark in me when I thought that nobody could
اما تو داری از تمام تاریکی درون من عبور می‌کنی، وقتی که فکر می‌کردم هیچکس نمی‌تونه
And you’re waking up all these parts of me that I thought were buried for good
و داری تمام بخش‌هایی از من رو بیدار می‌کنی که فکر می‌کردم برای همیشه دفن شدن
Between imposter and this monster, I been lost inside my head
بین حس متقلب بودن و این هیولا، در سر خودم گم شده بودم
Ain’t no choice when all these voices keep me pointing towards no end
هیچ انتخابی نداری وقتی این همه صدا تو رو به سمت ناکجاآباد هل میدن
It’s just easy when I’m with you, no one sees me the way you do
وقتی با توام همه چیز راحته، هیچکس منو اونطوری که تو می‌بینی، نمی‌بینه
I don’t trust it, but I want to, I keep coming back to
بهش اعتماد ندارم، اما دلم می‌خواد داشته باشم، مدام برمی‌گردم به سمتِ…
Why does it feel right every time I let you in?
چرا هر بار که بهت اجازه ورود میدم، حس درستی داره؟
Why does it feel like I can tell you anything?
چرا حس می‌کنم می‌تونم هر چیزی رو بهت بگم؟
We can’t fix it if we never face it
نمی‌تونیم درستش کنیم اگه هرگز باهاش روبرو نشیم
What if we find a way to escape it?
چی میشه اگه یه راه برای فرار ازش پیدا کنیم؟
We could be free, free
می‌تونستیم آزاد باشیم، آزاد
We can’t fix it if we never face it
نمی‌تونیم درستش کنیم اگه هرگز باهاش روبرو نشیم
Let the past be the past ’til it’s weightless
بذار گذشته در گذشته بمونه تا وقتی که بی‌وزن بشه
Oh, so take my hand, it’s open (Free, free)
اوه، پس دستم رو بگیر، بازه (آزاد، آزاد)
What if we heal what’s broken? (Free, free)
چی میشه اگه چیزی که شکسته رو درمان کنیم؟ (آزاد، آزاد)
I tried to hide but something broke
سعی کردم قایم بشم اما یه چیزی شکست
I couldn’t sing, but you give me hope
نمی‌تونستم بخونم، اما تو بهم امید میدی
We can’t fix it if we never face it
نمی‌تونیم درستش کنیم اگه هرگز باهاش روبرو نشیم
Let the past be the past ’til it’s weightless
بذار گذشته در گذشته بمونه تا وقتی که بی‌وزن بشه
این آهنگ اشتباه گذاشته شده! آهنگ طلایی Hunters عه
با سلام. با تشکر از توجه شما، لینک آهنگ به اشتباه تنظیم شده بود و اصلاح شد.