اصالت

Origins

ما تو حصار هم

We, in each others’ fences

تو تو حصار من

You, in my fences

من تو حصار تن

I, in the fences of the body

می‌خواد بذاره کم

Wants to put less than enough

پشت نقاب تنگ

Behind a tight mask

منم نظاره‌گر

I’m the watcher/by stander

عدالت مرد

Justice died

صداقت مرد

Honesty died

شرافت مرد

Honour died

قناعت مرد

Contentment died

درایت مرد

Wisdom died

سخاوت مرد

Generosity died

نجابت مرد

Nobility died

رقافت مرد

Comradery died

قضاوت برد

Judgment won

حسادت برد

Jealousy won

حماقت برد

Stupidity won

حکایت برد

Stories won

وقاحت برد

Hideosity won

جنایت برد

Felony won

کو اصالتت کو

Where are your origins, where

کو اصالتت کو

What are your origins, what

اصالت رو گم کردم من زیر پوسته‌های این شهر

I lost the origins under the skins of this city and country

قرق جبر، بلوف و جعل، دروغ محض

Forced tyranny, bluff and fakes, an absolute lie

شنود و شک، جنون و جنگ، بلوغ جهل جلو چشم

Eavesdrop and suspicion, mania and war, maturity of stupidity in front of the eyes

غرور در شرف مرگ

A pride, about to die

تومور درد قلمبه‌تر

The tumour of pains, larger

حدود صدتا رخ دارم نمی‌دونم کدومشم

I have about 100 faces, I don’t know which one I am

این بالا ابر و مه

Up here, clouds and fog

مضطرب، از تو له

Stressed, broke from inside

منزجر از خونه

Scarred from the house (country)

مثل مار از پونه

Like a snake among grasses

در پی روزنه

Looking for a window

پشت سر پر تنش

Behind, full of conflicts

پیش رو ممتنع

Ahead, impossible

سرنوشت مبهمه

The destiny is vague

مثل برق و باد گذشت

It went by like a thunderstorm (so fast)

داستانم همین شد

This became my [whole] story

توی حیاط خونمون حتی آسمانم زمین خورد

In the yard of our house (country) even the sky fell to the ground

از اون طرف آینده شد از آن کیا

On the other side, look who got guaranteed futures

ما نشستیم به دوخت و دوز پارگیا

We are sitting and sewing our wounds

مخلص واقعی جاشو داد به ناخالصیا

The real pure gave its/his place to the impurities

عمق وجودم ظلمات مث غار سیاه

The depths of my existence, darkness, like a pitch-black cave

با این حال با این دنیا دارم کار زیاد

Despite all these, I have a lot of works with this world

رفتنی از نگاه مقابل داره میاد

The one who is going, from the other point of view is coming

نقشه‌ها ابترن رهسپار سفرم

The plans are fruitless, I’m traversing, a passenger

شرح حال رفتنم از نگاه دفترم

The description of my abondance (leaving the country, getting his brain drained) from the point of view of my notebook

می‌درم روکشت این ترک رو بشه

I tear your cover, let this gap be revealed

خوار شدم تو چشت خار می‌شم تو چشت

I ended up worthless in your eyes/opinion, I’ll be a spike in your eye (will make you suffer)

برگ و ساق آدمه ولی مرده ریشه‌ها

It’s the leaves and stem to a man [the origins of him], but the roots are dead

که جاشو داده به خوی و خصلت گرگ بیشه‌ها

And in its place, the behaviours and ways of living of the wild wolves have grown

زبون به فرم نیش مار

The tongue in the shape of a snake’s

گربه میشه هار

The cat goes wild

می‌شکنیم همو، می‌رقصیم رو خرده شیشه‌ها

We break each other, [and] dance on the shattered glasses

نامحسوس بد شدم طوری که عادی شه روندم

I turned bad without noticing anybody, in a way that the process looked normal

واسم مهم نبود حتی آتیش جهنم

I didn’t even care even for the fire of hell pits

واسه چاله‌های خودم چاه جدید کندم

I dug new wells for my pits

خیلی وقته تو زندون خودم وکیل بندم

It’s a long time that I’m waiting for a lawyer in my own prison

مقتدر توی قاب، منفجر تو نقاب

In the frames, powerful; Imploded behind the mask

کوچه‌ها توی خواب

The alleys (people) in sleep

کوچ ما، سوی خاک دیگری

Our trip, towards another land

این خونس حرف نزن

This is the house, don’t talk

میدونم که دارم یه کتاب نو رو از وسط می‌خونم

I know that I‘m reading a new book from the middle

کو اصالتت کو

Where are your origins, where

کو اصالتت کو

What are your origins, what

اصالت منو خاطره گرفت

The memories took my origins and originality

که به عرق به اعتقاداتم خاتمه بده

To end the respect that I have for my beliefs

پرتوی مثلث خونه، رفیق و مدرسه جادوم کرد

The rays of the prism/triangle of home, friends and school spelt me

گفت به قافله برس

Told me to get along with the life

میتی که راه می‌رفت

A dead man who walked

یه باطن کرخت

A numb character

حس می‌کنم الآن دیگه باطله طلسم

Now, I feel that the curse/spell is lifted

تاریخ میگه پی عدالت نگرد

History tells me not to look for the justice

از روز عزل حساب بکن لغایت ابد

From the day of creation till forever

قانون‌گذار بی‌قانون

Lawmaker, [is] lawless

ما حامی قانونیم

We are the supporter of the law

ولی قصه عوض میشه وقتی خالیه جانونی

Although the story changes when your bread case is empty

وقتی شک داری به خودت یعنی اسوه هراسی

When you doubt yourself it means you fear your idols

شرایط مسببه که دیگه نخبه نسازی

The situation makes you stop breading the elites

اینه که جای ذوق و پول و کار و شغل اساسی

That’s how instead of passion, money, work and proper tasks [in the society]

نشستیم به تماشای پای لخت مجازی

We sat down busy watching virtual naked legs

واسه شب امتحان می‌خونی جدول ضرب

For the night of the exam, you study the multiplication table

فردا نماز می‌خونی واسه شب اول قبر

Tomorrow, you pray for the day of your death [and its perils and trials]

آهنگ فله‌ای می‌خونی واسه شب کنسرت

You sing cheap songs for the night of your concert

همه چی واسه کسب تکلیفه نه از ته قلب

Everything is on the duty, not for the sake of your heart

قبل ارتباط، دک؛ قبل استعداد، سد؛

Before connecting, dumping; Before talent, banning [support];

قبل اعتماد، شک؛ قبل احترام، چک؛ و

Before trust, doubt; Before respect, slap; and

فهمیدم ماحصلش قبل افتخار، ننگ.

I realized that the fruit of all these is: before honour, shame.

آموزش غلط جامعه رو استعمار کرد

The foul education [of the public education system] colonized the society

چکیدهٔ تجربه‌هامونو پس میدیم با شعر

We give back the abstract of our experiences with the lyrics

مهم نیست رو آهنگام می‌خواد چه تصویری باشه

It doesn‘t matter what be the motion picture/cover of my songs

فیلما هیچکدوم وصف شعر ما نمی‌شدن

Videos and movies, none of them ever fit the description of our poems

تو لحظه‌های ما همه صحنه‌ها واقعی بودن

In our times, all the scenes and events were so real

که گرون تموم می‌شد واسه من رویا دوست

Which ended with real expenses for me, a dream-lover

تا سؤال به موندن یا رفتن

Up to the question: To stay or to leave [your own land]

یه گل یا پوچ

A button, button game (is it a button/goal or an empty hand, a lose?)

اینجا مث یه کوسه بزرگم توی آکواریوم

Here, I‘m like a big shark in an aquarium

اونجا یه ماهی کوچیک تو عمق اقیانوس

Out there (outside Iran), a small fish in the depth of the ocean

چه بی‌مزه مسیری که راز و معما نداشت

How tasteless was the path which didn’t have easter eggs and enigmas

انتظار تو هم با تلاش یعنی امید

Your patience accompanied by your hardworking means “hope”

ولی این کلمه رو اجتماع انتظار نامیده

Although this is what society named this word/concept “patience”

اینجا واژهٔ امید بوی نا میده

[That’s because around] Here, the word “hope” smells like “lessness” [and that’s why society uses “patience” rather than “hope”]

اصالتت کو

What are your origins