Le bleu du ciel n’est pas le bleu de la mer
آبی آسمون، آبی دریا نیست
Ce bleu que moi je préfère
این آبی ایه که من ترجیح میدم
Sans vraiment savoir pourquoi
بدون اینکه واقعا دلیلش رو بدونم
J’aimerais tant rester fidèle à ma terre
من خیلی دلم میخواد که به خاکم وفادار بمونم
Oublier le vent éphémère
بادهای زودگذر رو فراموش کنم
J’ai essayé tant de fois
خیلی تلاش کردم
J’ai beau dire « je reste, je n’partirai pas »
بیهوده میگم: من میمونم ، من نمیرم
Chacun de mes gestes, chacun de mes pas
هر حرکتم، هر قدمی که برمیدارم
Me ramène sans cesse, malgré les promesses
علیرغم وعده ها، من رو بی وقفه
Vers ce bleu lumière
سمت این نور آبی برمیگردونه
L’horizon où la mer touche le ciel et m’appelle
افق، جایی که دریا آسمون رو لمس میکنه و من رو صدا میکنه
Cache un trésor que tous ignorant
گنجینهای که همه ازش بیخبرن رو پنهان میکنه
C’est le vent, doucement, qui se lève et me révèle
این باده که آروم برمیخیزه و برای من آشکار میکنه
Le bleu de l’eau
آبیِ آب رو
Si je pars, j’irai plus loin et toujours plus haut
اگر من برم، دورتر و بالاتر خواهم رفت
Il faut aimer mon île et son histoire
باید جزیره ام و سرگذشتش رو دوست داشت
Pour ceux qui veulent encore y croire
برای اونهایی که میخوان هنوز باورش داشته باشن
Oublier le temps qui passe
اونهایی که میخوان فراموش کنن زمان گذرا رو
Il faut aimer mon île et son histoire
باید جزیره ام وسرگذشتش رو دوست داشت
Et garder encore l’espoir
و هنوز امید رو حفظ کرد
Un jour, je trouverai ma place
بالاخره یه روز، من جایگاه خودم رو پیدا میکنم
Je peux les guider, les rendre plus grands
من میتونم راهنماییشون کنم ، بزرگترشون کنم
Les accompagner, je prendrai le temps
همراهشون باشم، من از وقتم استفاده میکنم
Mais cette voix cachée pense tout autrement
اما این صدای پنهان شده، کاملا متفاوت فکر میکنه
Je ne comprends pas
که من نمیفهمم
Le soleil vient danser sur la mer éternelle
خورشید میاد روی دریای جاودان میرقصه
Mais tous ignorent ses reflets d’or
اما همه به انعکاس طلایی رنگش بی اعتنایی میکنن
Elle m’attend sous un tapis de lumière, la mer m’appelle
اون زیر فرشی از نور منتظرمه ، دریا صدام میکنه
Moi, je veux voir
من میخوام ببینم
Derrière les nuages de nouveaux rivages
پشت ابرهای سواحل جدید رو
L’horizon où la mer touche le ciel et m’appelle
افق ، جایی که دریا آسمون رو لمس میکنه و من رو صدا میکنه
Cache un trésor que tous ignorant
گنجینه ای که همه ازش بیخبرن رو پنهان میکنه
C’est le vent, doucement, qui se lève et me révèle
این باده که آروم برمیخیزه و برای من آشکار میکنه
Que j’ai le droit d’aller là-bas
که من این حق رو دارم که برم اونجا
نظرات کاربران