حس غریب

the strange feeling

تو همون حس غریبی که همیشه با منی

you are the strange feeling that I always feel

تو بهوونه ی هر عاشق واسه زنده بودنی

you are the excuse for every lover to live

تو امید انتظاری تو دلای ناامید

you are the hope for hopeless hearts to wait

مثل دیدن ستاره تو شبای ناپدید

like seeing a star in hidden nights

چه غریبونه گذشتند جمعه های سوت و کور

how lonely the silent Fridays went by

هنوزم اما نرسیدی ای تجلی ظهور

still you are not coming, oh the shine of presence

با تو ام، با تو که گفتی، تکیه گاه عاشقایی

I am talking to you, you who said will be there for lovers

میدونم یه دنیا نوری، ساده ای، بی انتهایی

I know you are a world of light, simple, infinite

مث لالایی بارون، تو کویر بی صدایی

you are like rain’s lullaby, like a silent desert

تو خود عشقی، میدونم، ناجی فاصله هایی

you are the love, I know, you are the rescuer of distances

تو همون حس غریبی که همیشه با منی

you are the strange feeling that I always feel

تو بهوونه ی هر عاشق باسه زنده بودنی

you are the excuse for every lover to live

تو امید انتظاری تو دلای ناامید

you are the hope for hopeless hearts to wait

مثل دیدن ستاره تو شبای ناپدید

like seeing a star in hidden nights

عمریه دلم گرفته گله دارم از جدایی

it‘s a while that I am upset, complaining about separation

غایب همیشه حاضر تو کجایی، تو کجایی

oh the one who is absent but always present, where are you? where are you?