ترجمه فارسی و انگلیسی خطبه 130 نهج البلاغه (خطاب به ابوذر هنگام تبعید او به ربذه) با فایل صوتی

در سال 30 هجری وقتی كه عثمان، حضرت اباذر را به بیابان خشك ربذه تبعید می كرد، فرمانی صادر كرد كه كسی حق ندارد او را بدرقه كند. امام (ع) و فرزندانش اعتنایی به آن نكرده و اباذر را بدرقه كردند. ایشان هنگام بدرقه او فرمود:

ای اباذر! همانا تو برای خدا به خشم آمدی، پس امید به كسی داشته باش كه به خاطر او غضبناك شدی، این مردم برای دنیای خود از تو ترسیدند، و تو بر دین خویش از آنان ترسیدی، پس دنیا را كه به خاطر آن از تو ترسیدند به خودشان واگذار، و با دین خود كه برای آن ترسیدی، از این مردم بگریز. این دنیاپرستان چه محتاجند به آنچه كه تو آنان را از آن ترساندی، و چه بی نیازی از آنچه آنان تو را منع كردند. و به زودی خواهی یافت كه چه كسی فردا سود میبرد و چه كسی بر او بیشتر حسد می‌ورزند؟. اگر آسمان وزمین درهای خود را بر روی بنده ای ببندند و او از خدا بترسد، خداوند راه نجاتی از میان آن دو برای او خواهد گشود. آرامش خود را تنها در حق جستجو كن، و جز باطل چیزی تو را به وحشت نیندازد. اگر تو دنیای این مردم را می پذیرفتی، تو را دوست داشتند و اگر سهمی از آن برمی گرفتی دست از تو بر می داشتند.