نهج البلاغه

در برخی از روزهای نبرد صفّین، در سال 37 هجری، برای تشكّر و تقویت روحیه سربازانش ایراد فرمود. از جای كنده شدن و فرار شما را از صفها دیدم، فرومایگان گمنام، و بیابان نشینانی از ادامه مطلب

این خطبه در شهر كوفه، در نكوهش و هشدار كوفیان ایراد شد. ستایش خداوندی را سزاست كه راه اسلام را گشود، و راه نوشیدن آب زلالش را برتشنگان آسان فرمود. ستونهای اسلام را در برابر ادامه مطلب

نوشته اند؛ امام (ع) این سخنرانی را 5 روز پس از به دست گرفتن قدرت سیاسی کشور، در آخر ذی الحجّه سال 35 ایراد فرمود. تا اینكه خدا محمد (ص) را برانگیخت، گواهی دهنده، بشارت ادامه مطلب

در سال 36 هجری، وقتی امام (ع) به سوی بصره حرکت میکرد، در صحرای ربذه هنگامی كه برخی از حجاج بیت اللّه نیز به سخنان آن حضرت گوش فرا می دادند، ایراد فرمود. پس از ادامه مطلب

ای مردم! به دنیا چونان زاهدان روی گردان از آن، بنگرید. به خدا سوگند! دنیا به زودی ساكنان خود را از میان می بَرَد و رفا هزدگانِ ایمن را، به درد می‌آورد. آنچه از دست ادامه مطلب

از سخنان امام است كه چونان خطبه ای جداگانه است، و پس از جنگِ جَمَل در سال 36 در شهر بصره ایراد شد. قیامت روزی است كه خداوند همۀ انسانهای گذشته و آینده را برایِ ادامه مطلب

از خطبه هایی است كه در آن حوادث سختِ آینده را بیان می دارد، كه در شهر كوفه ایراد شد. ستایش خداوندی را كه اوّل هر نخستین است و آخر هر آخری. چون پیش از ادامه مطلب

نوشته‌اند؛ این سخنرانی را در جمعۀ سوم ایام خلافت خود، در سال 35 هجری، ایراد فرمود. ستایش خداوندی را سزاست كه احسان فراوانش بر آفریده‌ها گسترده و دست كرم او برای بخشش گشوده است. او ادامه مطلب

زید بن وهب، از اصحاب امام است، نقل می كند كه این خطبه در روز جمعه در شهر كوفه ایراد شد. خدا را بر نعمتهایی كه عطا فرمود ستایش می كنیم و در كارهای خود ادامه مطلب

پس از جنگ نهروان در سال 38 هجری، در افشای جنایات بنی امیّه و معاویه، ایراد فرمود. سوگند به خدا! بنی امیّه چنان به ستمگری و حكومت ادامه دهند كه حرامی باقی نماند، جز آن ادامه مطلب