ساعت 9

9 o’clock

ساعت 9، یه خیابون من تنها

it’s nine o’clock, it’s me alone in this street

یه عالم فکرنم بارونچند تا رؤیا

with lots of thoughts and a light rain, some dreams

آدماتصویر کوتاهتو خیابون

people are just short reflections in the street

یخ زدهخاطره ها تونگاشون

memories got frozen in their eyes

تو پیاده رو انگار تو رو می بینم

it seems im seeing you on the side walk

چقدر شکل تویه بزار ببینم

let me see, how she looks like you!

رد شدی؟ یاکه هنوز همونجا هستی؟

have you passed me by or you’re still there?

منو میبینی؟ یاباز چشماتو بستی؟

can you see me or you closed your eyes on me again?

زیر پامون ،خش خش برگای زرد

under our feet, sound of dried yellow leaves

مثل دوستیمون هواخیلی سرد،

weather is so cold, like our friendship

اما چه خوب بود

but it was so good

یک کافی شاپ ،قهوه و تلخی حرفات

a caffee shop, a coffe, your bitter words

چشماتو بغض منو هدیه دستات اما چه خوب بود

your eyes, my cry and the coldness of your hands

اما چه خوب بود

but it was so good

دلم یه جوری شد

i felt weird

همون نگاه بود

it was the same look

خاطرات ما دوتا همینجاها بود

our memories were right around here

انگاری چند سال پیش ،همین روزا بود

it seems it happened these days few years ago

فک کنماون آخری خاطره ها بود

i think those were the last memories of ours

خیلی دیرهوقت فکر کردن ندارم

it is too late, i have no time to think

نمیدونم چراباز یادم میارن؟

i don’t know why am i reminding myself again

دوست دارم فکر نکنم اما نمیشه

i want to not to think about you anymore, but i can’t

اون نگاه ،دیگه ازم جدا نمیشه

your eyes are not going to be forgotten

زیر پامون ،خش خش برگای زرد

under our feet, sound of dried yellow leaves

مثل دوستیمون هواخیلی سرد،

weather is so cold, like our friendship

اما چه خوب بود

but it was so good

یک کافی شاپ ،قهوه و تلخی حرفات

a caffee shop, a coffe, your bitter words

چشماتو بغض منو هدیه دستات اما چه خوب بود

your eyes, my cry and the coldness of your hands

اما چه خوب بود

but it was so good