همه هیچم

I’m Nothing at all

نه فرشته ام نه شیطان، کی ام و چی ام؟ همینم

I’m neither angel nor devil, Who am I? What am I? I am this

نه ز بادم و نه زآتش که نواده ی زمینم

I’m not from wind, not from fire, so I’m descended from the earth

منم و چراغ خردی که بمیرد از نسیمی

It’s me and the light of wisdom that dies from the breeze

نه سپیده دم به دستم نه ستاره بر جبینم

There’s no daylight in my hands, no star on my forehead

منم و ردای تنگی که به جز «من» اش نگنجد

It’s me and the tight cloak that didn’t fit anyone but me

نه فلک بر آستانم، نه خدا در آستینم

There’s no heaven at my doorway, there’s no god in my sleeve

نه حقِ حقم، نه ناحق، نه بدم، نه خوب مطلق

I’m not just, I‘m not unjust, I’m not evil, nor absolute good

سیه و سپیدم :ابلق ٬ که به نیک و بد عجینم

I’m black and white, multicolored, I’m a mix of good and bad

تبِ بوسه ایم از آن لب به غنیمت است امشب

I’m a warm kiss for that lip, it is tonight’s trophy

که نه آگهم که فردا چه نشسته در کمینم

I’m unaware of what waits to ambush me tomorrow

منم و ردای تنگی که به جز «من» اش نگنجد

It’s me and the tight cloak that didn’t fit anyone but me

نه فلک بر آستانم، نه خدا در آستینم

There’s no heaven at my doorway, there’s no god in my sleeve

نزنم نمک به زخمی که همیشگی ست، باری

I don‘t put salt on the wound, it’s an eternal burden

که نه خسته ی نخستین، نه خراب آخرینم

I’m not a tired beginning, not a spoiled ending

نه فرشته ام نه شیطان ..

I’m neither angel nor devil