Bizi Bizdən bu fələk oğradı aldı
این سرنوشت (فلک)، ما رو از خودمون دزدید و گرفت
Yoxa çıxdıq bir ovuc xatirə qaldı
ناپدید شدیم، فقط یه مشت خاطره باقی موند
Dönüb oldun yalan mənə səndən qalan
برگشتی و تبدیل به یه دروغ شدی، تنها چیزی که از تو برام موند
Buda bir təcrübə idi yad olar doğma olan
اینم یه تجربهای بود که آدمای عزیز فراموش میشن و غریبهها تو یاد میمونن
Yaxınkən bu qədər qaldı uzaqda
با اینکه اینقدر نزدیک بودیم، اینقدر دور موندیم
Məni küsdürməməli idin yaşamaqdan
نباید منو از زندگی سیر (دلسرد) میکردی
Düşünürsən yenə sən ümidin var dönəsən
باز هم فکر میکنی امیدی هست که برگردی؟
o ümid şamdı qaranlıq otaqda
اون امید، مثل یه شمع بود تو یه اتاق تاریک
Gecə-gündüz xəyalın gözümdəydi bağışla
شب و روز خیالِ تو پیشِ چشمم بود، منو ببخش
Ola bilsin bu eşqə gözüm dəydi bağışla
شاید این عشق رو چشم زدم، منو ببخش
Elə bil ki, səadət əlimdəydi yox oldu
انگار که خوشبختی تو دستام بود و یهو ناپدید شد
Ehtiyatsız toxundum əlim dəydi bağışla
بیاحتیاطی کردم و بهش دست زدم (خرابش کردم)، منو ببخش
نظرات کاربران