مدار صفر درجه

The Zero-degree Parallel

وقتی گریبان عدم با دست خلقت می درید

Eternity created your eyes, before Genesis

وقتی ابد چشم تو را پیش از ازل می آفرید

When creation was tearing nothingness’ flesh apart

وقتی زمین ناز تو را در آسمان ها می کشید

When earthly creation was courting you in heavens

وقتی عطش طعم تو را با اشک هایم می چشید

When the thirst was tasting you in my tears

من عاشق چشمت شدم نه عقل بود و نه دلی

I fell for your eyes then and there, void of sanity, heart lost

چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی

It was nothing I know of, sanity and insanity

یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود

Falling in love was but a moment, a moment of eternity

آن دم که چشمانش مرا از عمق چشمانم ربود

The moment your eyes stole my soul from the depths of my eyes

وقتی که من عاشق شدم شیطان به نامم سجده کرد

I fell in love and the Lucifer [finally] fell at man’s feet

آدم زمینی تر شد و عالم به آدم سجده کرد

Man became earthlier, the whole world fell at his feet

من بودم و چشمان تو نه آتشی و نه گلی

[Nothing but] me and your eyes, no fire, no clay

چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی

It was nothing I know of, sanity and insanity

من عاشق چشمت شدم شاید کمی هم بیشتر

I fell for your eyes, maybe a bit more

چیزی در آن سوی یقین شاید کمی هم کیش تر

Something beyond belief, maybe bit of a cult‘s faith

آغاز و ختم ماجرا لمس تماشای تو بود

Being next to your visage was its beginning and end

دیگر فقط تصویر من در مردُمک های تو بود

Then there was no me, just an image in your pupils