هم گناه

Co-Sinner

من تفنگی شده ام رو به نبودن هایت

I am being a gun loaded towards your absence

رو به یک پنجره در جمعیت تنهایت

towards a window in your lonely crowd

فکر کردم که خودم را به تو نزدیک کنم, نزدیک کنم

I thought of getting myself close to you, close to you

بی هوا بین دو ابروی تو شلیک کنم, شلیک کنم

and fire between two eye-brows of yours carelessly, I fire

خنده های تو مرا باز از این فاصله کشت

your laughter killed me again from this distance

قهر نه, دوری تو قلب مرا بی گله کشت

being away from you killed my heart, not your anger

موج موهای بلند تو مرا غرق نکرد

the wave of your long hair couldn’t drown me

حسم از سردی این بی خبری فرق نکرد

my feelings haven’t changed in this cold unawareness

از دلم دور شدی فکر تو آمد به سرم

you got away from my heart, and your thought is in my head

خواب میبینمت از خواب نباید بپرم

I am dreaming of you, I shouldn’t wake up

خواب پرواز تو با نامه ی خیسی در مشت

dream of you flying with a wet letter in your fist

تو نباشی غم این عصر مرا خواهد کشت

if you‘re not here, this sorrow will kill me in this time

عصر تلخی که به جز خاطره ای قرمز نیست

this bitter time that is nothing but a red memory

عصر تلخی که به جز ترس خداحافظ نیست

this bitter time that is nothing but fear of goodbye

یک دو راهیست که از گریه به دریا برسم

it’s a two-way path to reach the sea from weeping

به تو تنها برسم یا به تو تنها برسم

reaching you alone, will I reach you alone?