بی‌من مرو

Do not leave without me

دزدیده چون جان می روی اندر میان جان من

Stolen my heart, within the midst of my soul you roam

سرو خرامان منی ای رونق بستان من

Elegant as a cypress, o wealth of my orchard and home

چون می روی بی‌من مرو ای جان جان بی‌تن مرو

As you leave, do not go without me; do not desert this frame,

وز چشم من بیرون مشو ای شعله تابان من

And do not leave my sight, o love of loves! my radiant flame!

هفت آسمان را بردرم وز هفت دریا بگذرم

I tear apart the seven skies and cross each boundless sea

چون دلبرانه بنگری در جان سرگردان من

Whenever you gaze lovingly into this bewildered soul of me

تا آمدی اندر برم شد کفر و ایمان چاکرم

Until you are resting upon my chest, what do sin and faith mean?

ای دیدن تو دین من وی روی تو ایمان من

To see you is my religion, and your face, my only dream

بی‌پا و سر کردی مرا بی‌خواب و خور کردی مرا

I’ve lost my head and feet – I am sleepless! I do not eat

سرمست و خندان اندرآ ای یوسف کنعان من

O my Joseph of Canaan, drunken and smiling may we meet

از لطف تو چو جان شدم وز خویشتن پنهان شدم

Alive I‘ve become in your favour, hidden from myself

ای هست تو پنهان شده در هستی پنهان من

O your being, hidden, within this hidden being of mine.