پاروی بی‌قایق
Boat-less Oar
دو تا چشمام دوتا سرباز مغرورن
My eyes are two arrogant soldiers
که مدت‌هاست از معشوقه‌شون دورن
that have been away from their loved one for a long time
دو تا سرباز که چند تا زن تنها
Two soldiers that two lonely women
توی دلشوره‌هاشون رخت می‌شورن
are washing clothes in their worries
دو تا دستام دو تا چاقوی بی‌دسته
My hands are two handle-less knives
دو تا قفل بزرگِ دست و پا بسته
Two big hand-tied locks
دو تا پارو، دو تا پاروی بی‌قایق
Two oars, two boat-less oars
دو تا کشتی با ده تا لنگرِ خسته
Two ships with ten tired anchors
گلوم خلوت‌ترین پس‌کوچه‌ی بن‌بست
My throat is the most unfrequented dead-end alley
سرم سرکش‌ترین فواره‌ی میدون
My head is the most intractable fountain of the square
یه فنجون قهوه تو غمگین‌ترین کافه
A cup of coffee in the most woeful café
یه عابر تو خیابونای سرگردون
A passenger in the stray streets
چشامو بستم و وا کردم و دیدم
I closed my eyes and opened them and saw
یکی از بالِ بسته‌م آسمون ساخته
that someone has made a sky out of my closed wings
یکی بختک شده افتاده رو سینم
Someone has become an incubus, pressing my chest
یکی از استخونام نردبون ساخته
Someone has made a ladder out of my bones
سرم چند تا کتابِ رنگ و رو رفته
My head: a bunch of shabby books
یه بالون با طنابِ از گلو پاره
A hot air balloon with a torn rope
یه اعدامی که اُمیدش به دنیا نیست
A person who is sentenced to death
ولی دنیا براش جذابیت داره
Who has no hope for life But life still attracts him
نه دنیا از سرم خیلی زیادی بود
It was not that life was more than I deserved
نه پیشونی نوشته‌م بود کم باشم
Neither it was written on my forehead to be little
به هر تقدیر شکلک در نیاوردم
Either way, I was not mugging
فقط می‌خواستم شکل خودم باشم
I just wanted to be like myself
گلومو پاره کردم اما این مَردُم
I ruined my throat from singing
بهِم گفتن که دیوونه‌ست، عاشق نیست
but these people said That I‘m mental, and not a lover
کسی باور نکرد این آدمِ بی‌شکل
Nobody believed that this shape-less man
به غیر از عشق، با چیزی موافق نیست
agrees with nothing but love
نظرات کاربران