خداحافظیِ تلخ

The bitter farewell

به خداحافظیِ تلخ تو سوگند نشد

i swear to your bitter farewell, it couldn’t happen

که تو رفتی و دلم ثانیه‌ای بند نشد

when you left, my heart couldn’t rest* not even for a second

لب تو میوهٔ ممنوع، ولی لب‌هایم

your lips are the forbidden fruit, but my lips

هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد

did their best and couldn’t abandon your red lips

بی‌قرار تو‌ام و در دل تنگم گله‌هاست

i’m restless for you, and my nostalgic* heart is full of complaints

آه بی‌تاب شدن، عادت کم‌حوصله‌هاست

oh being uneasy is impatient people’s habit

با چراغی همه‌جا گشتم و گشتم در شهر

i searched everywhere in the city with a lamp (in my hand)

هیچ‌کس، هیچ‌کس اینجا، به تو مانند نشد

no one in here could be similar to you

هر کسی در دل من جای خودش را دارد

everyone has their own place in my heart

جانشین تو در این سینه، خداوند نشد

even God couldn‘t take your place in this chest

خاطرات تو و دنیای مرا سوزاندند

they killed your memories and my world

تا فراموش شود یاد تو، هر چند نشد

so you become forgotten, however it couldn’t happen

من دهان باز نکردم که نرنجی از من

i didn‘t open my mouth so you won’t be hurt by me

مثل زخمی که لبش باز به لبخند نشد

like a wound that couldn’t open its lips to smile

بی‌قرار تو‌ام و در دل تنگم گله‌هاست

i’m restless for you, and my nostalgic heart is full of complaints

آه بی‌تاب شدن، عادت کم‌حوصله‌هاست

oh being uneasy is impatient people’s habit