قوم به حج رفته

You Who’ve Gone on Pilgrimage

ای قوم به حج رفته کجایید کجایید

O you who’ve gone on pilgrimage – where are you, where, oh where?

معشوق همین جاست بیایید بیایید

Here, here is the Beloved! Oh come now, come, oh come!

معشوق تو همسایه و دیوار به دیوار

Your friend, he is your neighbor, he is next to your wall –

در بادیه سرگشته شما در چه هوایید

You, erring in the desert – what air of love is this?

گر صورت بی‌صورت معشوق ببینید

If you’d see the Beloved’s form without any form –

هم خواجه و هم خانه و هم کعبه شمایید

You are the house, the master, You are the Kaaba, you!

ده بار از آن راه بدان خانه برفتید

You took that path to that House ten times

یک بار از این خانه بر این بام برآیید

Once try this house and get to the rooftop

آن خانه لطیفست نشان‌هاش بگفتید

That House is beautiful, you recounted its features

از خواجه آن خانه نشانی بنمایید

Give an account of the Lord of that House

یک دسته گل کو اگر آن باغ بدیدید

Where is a bunch of roses, if you would be this garden?

یک گوهر جان کو اگر از بحر خدایید

Where, one soul‘s pearly essence when you’re the Sea of God?

با این همه آن رنج شما گنج شما باد

That‘s true – and yet your troubles may turn to treasures rich –

افسوس که بر گنج شما پرده شمایید

How sad that you yourself veil the treasure that is yours!