بوی باران

The smell of rain

ای که بوی باران شکفته در هوایت

Oh that the smell of rain permeates through your air

یاد از آن بهاران که شد خزان به پایت

Memories of those springs that became autumn at your feet

شد خزان به پایت بهار باور من

They became autumn at your feet, but I believed it was spring

سایه بان مهرت نمانده بر سر من

Shadows of your love didn’t remain in my mind

جز غمت ندارم به حال دل گواهی

Except for your sadness I have no witness for the state of my heart

ای که نور چشمم در این شب سیاهی

Oh the light of my eyes in this dark night

چشم من به راهت همیشه تا بیایی

My eyes will always be on your path until you come

باغ من بهارم بهشت من کجایی؟

My garden, my spring, my paradise, where are you?

جان من کجایی

My dearest, where are you?

کجایی

Where are you?

که بی تو دل شکسته ام

Without you my heart is broken

سر به زانوی غم نهاده ام ، به گوشه ای نشسته ام

My head leaned on my sad knees, I sat in the corner

آتشم به جان و خموشم چو نای مانده از نوا

I extinguished the fire in my soul like the throat tired from the tune

مانده با نگاهی به راهی که می رود به ناکجا

Left to stare at the path that went to nowhere

ای گل آشنا

Oh familiar flower

بیقرارم بیا

I am anxious, come

وای از این غم جدایی

Oh, this sorrow of separation