قفس

The Cage

از دستت میدمو یه دیوونه

I am losing you, which leaves

از آدمی که میشناختی میمونه

The man you knew insane

با قلبی که بی حسه

With a heart devoid of feeling,

آخر این قصه

At the end of our tale

به همه دردو غماش میرسه

Nursing all its woe and pain

تقدیر منم شاید این بوده

Perhaps it is my fate

مردم واسه یه عشق بیهوده

To perish for a futile love

که ذره ذره آبم کرد

That melted me in drops

کلی بیتابم کرد

Caused me total turmoil

با نبودناش هی بی خوابم کرد

Her absence kept stealing my sleep

قفس چرا کشیدی برام

Why did you paint a cage

رو قلبی که با عشقم بهت دادمش

on a heart lost to your love?

با این همه من عکس ترو

Yet still, I keep your portrait

هنوز رو دیوار خونم دارمش

On the wall of my house

خستم ازین دردی که بعد از تو

I survived the suffering

مغز من گرفتارش شده

That tormented my mind after you

عشقی که بد کرده باهام اما دلم

The love that treated me poorly

اینجوری بیمارش شده

Yet my heart still longs for it badly

سخته قبولش کنم این حالم

Hard to live with the reality

تا نفس دارم باید همرام بشه

Of taking this feeling to the grave

هرکی منو ببینه میپرسه که این

Anyone who sees me wonders

عاشق دیوونه چشه

What’s wrong with this insane lover