- عنوان کتاب: LANDING CRAFT & AMPHIBIANS: SEABORNE VESSELS IN THE 20TH CENTURY
- نویسنده/انتشارات: BEN SKIPPER
- حوزه: کشتی سازی
- سال انتشار: 2022
- تعداد صفحه: 164
- زبان اصلی: انگلیسی
- نوع فایل: pdf
- حجم فایل: 12.7 مگابایت
تا زمانی که انسان به دنبال اکتشاف و تسخیر بوده است نیاز به فرود کرافت وجود داشته است. از ایران باستان تا داردانل، قایقهای کوچکی که اغلب تحت تأثیر مالکان غیرنظامی بودند، برای انجام حملات و تهاجمات دریایی مورد استفاده قرار میگرفتند. آزمایش و اصلاح داراییهای دریایی بین جنگهای جهانی اول و دوم رشد کرد، زیرا ارزش آنها به عنوان داراییهای استراتژیک مجدداً ارزیابی شد. نیروی دریایی ایالات متحده و سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده به طور خاص به بررسی بهترین نحوه استفاده و مدیریت آنچه که بلندپروازانه ترین و پیچیده ترین عملیات نظامی ترکیبی است پرداختند. در اواسط دهه 1930، کشتیهای با طراحی خاص به آرامی در فهرستهای نیروی دریایی ظاهر میشدند و فندکهای دریایی را جایگزین میکردند. مانند فندکها، این کشتیهای تخصصی برای حمل بار و مسافران از کشتی به ساحل مورد استفاده قرار میگرفتند و بدنههای منحصربهفردی با کف تخت یا قاشقی داشتند. در سالهای منتهی به جنگ جهانی دوم، دورهای از لندینگ کرافت و دوزیستان بهویژه توسط آمریکای قبل از جنگ اتفاق افتاد. کسب و کار تولید فرود بی نقص و همچنین مفهوم جدید دوزیستان به مسابقه ای برای به کارگیری فناوری جدید تبدیل شد. در تمام این مدت، ارتش شروع به بررسی این کرد که چگونه به بهترین نحو میتوان پیشه جدید را با دکترین و توسعه تاکتیکی موفقی که ناگزیر به دنبال داشت، متحد کرد. این روشهای جدید تفکر، همراه با پیشرفتهای روزافزون فناوری، به این معنی بود که کشتی فرود به چیزی بیش از یک فندک یا بارج ساده تبدیل شد. باید از بار، خدمه و خود در برابر حمله تحویل، محافظت و دفاع می کرد. در کنار کشتی فرود، یک ارتش واقعی از دوزیستان ردیابی شده و چرخدار رشد کردند که با پشتیبانی مستقیم آتش، ارائه تدارکات و بیرون آوردن مجروحان به خشکی می آمدند. یک کامیون آبی-خاکی DUKW با باری از تجهیزات پزشکی و پرسنل در 26 اوت 1944، 11 روز پس از حمله اولیه، به داخل منطقه تهاجم جنوب فرانسه حرکت می کند. USS LCI(L)-18 در پسزمینه مرکزی قرار گرفته است. به نشان نیروهای دوزیست که در کناره DUKW نقاشی شده است توجه کنید. (نارا) با کمال تعجب، دوزیست مفهوم جدیدی نبود و از سال 1870 با ظهور یدک کش تمساح مورد استفاده قرار گرفت. این یک کشتی چوب بری بود که توسط شرکت West & Peachey از انتاریو، کانادا ساخته شده بود که از یک زنجیر برای کشیدن خود از بدنه آبی به بدنه آبی استفاده می کرد. در حالی که یک دوزیست واقعی به معنای معاصر کلمه نیست، اما ثابت کرد که این مفهوم امکان پذیر است و به این ترتیب از اواخر دهه 1930 توسعه یافت. در پایان جنگ جهانی دوم چندین دوزیست کلیدی در خدمت همه جنگجویان اصلی بودند. تصویری نمادین: یک LCVP از USS Samuel Chase با سرنشین گارد ساحلی ایالات متحده، نیروهای شرکت E، هنگ 16 پیاده نظام، لشکر 1 پیاده نظام را که در صبح روز 6 ژوئن 1944 به سمت بخش فاکس گرین ساحل اوماها حرکت می کنند، پیاده می کند. ، سربازان آمریکایی با لشکر 352 آلمانی تازه تأسیس روبرو شدند و دو سوم گروهان E قربانی شدند. (CPHoM Robert F. Sargent) پس از جنگ، اتحادها، فن آوری ها و دکترین های جدید شکل گرفت و مفاهیم ترسیم شده در جنگ جهانی دوم بیشتر توسعه یافت. بزرگترین حمله دریایی، هواناو یا فرود کرافت با بالشتک هوایی (LCAC) بود که شوروی هاورکرافت عظیم کلاس «زوبر» را به عنوان نقطه اوج این مفهوم به میدان فرستادند.
As long as man has sought to explore and conquer there has been a need for landing craft. From ancient Persia to the Dardanelles, small boats, often impressed from civilian owners, were used to carry out seaborne raids and invasions. Experimentation and refinement of seaborne assets grew between the First and Second World Wars as their value as strategic assets was reassessed. The United States Navy and Marine Corps in particular looked at how best to utilize and manage what is the most ambitious and complex of all the combined military operations. By the mid-1930s specifically designed craft were slowly appearing in naval rosters, taking over from naval lighters. Like the lighters, these specialist craft were used to transport cargo and passengers from ship to shore and featured unique flat-bottomed or spoon-billed hulls. In the years leading up to the Second World War, an epoch of purpose-built landing craft and amphibians led by pre-war America in particular took place. The business of producing the perfect landing craft as well as the new concept of the amphibian became a race of applying new technology. All the while, the military began looking at how best to ally the new craft to successful doctrine and tactical development that inevitably followed. These new ways of thinking, coupled with ever-advancing technological developments, meant that the landing craft became more than a simple lowsilhouetted lighter or barge. It had to deliver, protect and defend its load, crew and itself from attack. Alongside the landing craft grew a veritable army of tracked and wheeled amphibians that would come ashore providing direct fire support, delivering logistics and removing the wounded. A DUKW amphibious truck with a load of medical supplies and personnel moves inland in the southern France invasion area on 26 August 1944, 11 days after the initial assault. USS LCI(L)-18 is beached in the centre background. Note the Amphibious Forces insignia painted on the side of the DUKW. (NARA) Surprisingly the amphibian was not a new concept and had been in use since the 1870 with the advent of the Alligator tug. This was a logging vessel manufactured by West & Peachey of Ontario, Canada that would use a chain to pull itself from water body to water body. Whilst not a true amphibian in the contemporary sense of the word, it proved the concept was feasible and as such it was developed from the late 1930s. By the end of the Second World War there several key amphibians in service with all the major belligerents. An iconic image: an LCVP from the U.S. Coast Guard-manned USS Samuel Chase disembarks troops of Company E, 16th Infantry Regiment, 1st Infantry Division who are wading onto the Fox Green section of Omaha Beach on the morning of 6 June 1944. On landing, American soldiers encountered the newly formed German 352nd Division, and two-thirds of Company E became casualties. (CPHoM Robert F. Sargent) After the war, new alliances, technologies and doctrines were shaped and the concepts mapped out in the Second World War further developed. The biggest for sea-borne assault was by far the hovercraft, or Landing Craft, Air Cushioned (LCAC) with the Soviets fielding the huge ‘Zubr’-class hovercraft as the zenith of the concept.
این کتاب را میتوانید از لینک زیر بصورت رایگان دانلود کنید:
Download: LANDING CRAFT & AMPHIBIANS: SEABORNE VESSELS IN THE 20TH CENTURY
نظرات کاربران