مجله علمی تفریحی بیبیس
0

دانلود رمان انگلیسی “صدایی چون سنبل”

  • عنوان رمان: Voice Like a Hyacinth
  • نویسنده: Mallory Pearson
  • سال انتشار: 2025
  • تعداد صفحه: 323
  • زبان اصلی: انگلیسی
  • نوع فایل: pdf
  • حجم فایل: 5.58 مگابایت

اگر قرار بود با هم باشیم، هر جایی می‌رفتیم. با گفتن «ما»، «مال ما»، «مال ما». آهنگ مورد علاقه‌مان. جایمان در خارج از شهر. مهمانی‌هایمان، تولدهایمان، شام‌هایمان. به جنگل می‌رفتیم. آتش روشن می‌کردیم. با هم بودیم. خیلی مست می‌کردیم. همدیگر را بغل می‌کردیم. صد بار در یک تخت خوابیدیم – وقتی برف می‌بارید، وقتی می‌ترسیدیم، وقتی هیجان‌زده بودیم. خواب همدیگر را می‌دیدیم. در خوابگاه می‌رقصیدیم، همدیگر را تحریک می‌کردیم. پیاده‌روی شبانه می‌رفتیم. روی چمن‌های چمن اصلی سیب‌زمینی سرخ‌کرده می‌خوردیم و اسکیت‌بازها را قبل از اینکه ترک مسیر آنها را پخش کند، از آن مطلع می‌کردیم. روی آن درخت بزرگ افتاده راه می‌رفتیم تا اینکه بالاخره از روی نهر شکست و ما را تا مچ پا در حیات وحش و جلبک‌ها انداخت. موهای همدیگر را می‌بافتیم. به هم می‌گفتیم چقدر زیبا به نظر می‌رسیم. در مورد دوست داشتن همدیگر، و دوست داشتن دیگران، و دوست داشتن تمام راه‌هایی که نشان می‌دهیم صحبت می‌کردیم. دوباره خیلی مست می‌کردیم. همدیگر را بغل می‌کردیم. سیب می‌چیدیم. گل می‌چیدیم. با هم تلویزیون تماشا می‌کردیم. با هم به خواب می‌رفتیم. با هم رانندگی می‌کردیم. از سانروف و پنجره‌ها آویزان می‌شدیم. با هم غذا می‌پختیم، همه غذاهای مورد علاقه‌مان را یکجا، و می‌خوردیم و می‌خندیدیم و قول می‌دادیم که دوباره این کار را انجام دهیم، روز بعد و روز بعد، تا اینکه «با هم» به جای یک امید، یک فرض بود. آن زمان، هیچ‌کس دوست نداشت وقت زیادی را با ما پنج نفر بگذراند، زیرا همیشه یک موجودیت ششم وجود داشت که هر فضای خالی را اشغال می‌کرد – شکلی که توسط تاریخ تجسم‌یافته ما ساخته شده بود، تمام شوخی‌ها و ارجاعات درونی و خاطرات و شخصیت‌هایی که از سال‌ها دوستی ساخته بودیم، حساس می‌شدند. ما هر اتاق را پر می‌کردیم تا اینکه آن را اتاق خودمان کردیم. با هم اسمش را گذاشتیم و خیلی شلوغش کردیم. هیچ‌کس دیگری نمی‌توانست جا شود. هیچ‌کس دیگری نمی‌توانست به آن زبان صحبت کند.

We’d go anywhere if it meant we’d be together. We talked about ourselves by saying we, our, ours. Our favorite song. Our spot outside of town. Our parties, our birthdays, our dinners. We went to the woods. We built a fire. We were together. We got too drunk. We picked each other up. We slept in the same bed a hundred times—when it snowed, when we were scared, when we were excited. We had dreams about each other. We danced in dorm rooms, egged each other on. We took night walks. We ate fries on the grass of Main Lawn and warned skateboarders about the crack in the path before it could send them sprawling. We walked that huge fallen tree until it finally snapped over the creek, dropped us ankle-deep in wildlife and algae. We braided each other’s hair. We told each other how beautiful we looked. We talked about loving each other, and loving other people, and loving all the ways we showed it. We got too drunk again. We picked each other up. We picked apples. We picked flowers. We watched TV together. We fell asleep together. We drove together. We hung out of the sunroof and the windows. We cooked meals, together, all our favorites at once, and we ate and we laughed and we promised to do it again, the next day and the next, until “together” was an assumption instead of a hope. Back then, no one ever liked to spend much time with the five of us because there was always a sixth entity taking up any empty space—a shape crafted by our embodied history, all the inside jokes and references and memories and characters we built out of years of friendship become sentient. We filled every room until we made it our room. We named it together and we left it too crowded. No one else could squeeze in. No one else could speak the language.

این رمان را میتوانید از لینک زیر بصورت رایگان دانلود کنید:

Download: Voice Like a Hyacinth

نظرات کاربران

  •  چنانچه دیدگاه شما توهین آمیز باشد تایید نخواهد شد.
  •  چنانچه دیدگاه شما جنبه تبلیغاتی داشته باشد تایید نخواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بیشتر بخوانید

X
آموزش نقاشی سیاه قلم کانال ایتا