- عنوان کتاب: The Economics of Professional Road Cycling
- نویسنده: Richard Plugge
- حوزه: تحلیل اقتصادیِ
- سال انتشار: 2022
- تعداد صفحه: 366
- زبان اصلی: انگلیسی
- نوع فایل: pdf
- حجم فایل: 9.88 مگابایت
غول خفته رانندگي را چه وقت از خواب بيدار مي كنيم؟ چه زمانی چرخهسواری با یک ورق کاغذ سفید برای اختراع مجدد ورزش و سودآوری آن برای همه سهامداران شروع میشود؟ پروسایکلینگ چه زمانی به پتانسیل کامل خود عمل خواهد کرد؟ من معتقدم که زمان آن است! اولین ویرایش این کتاب در سال 2016 منتشر شد. این کتاب بینش خوبی در مورد نحوه عملکرد اقتصادی این ورزش ارائه می دهد. و این منبعی برای من بود که به راهحلها فکر کنم، چالشها چیست، و بهویژه پتانسیل واقعاً چیست. بین سال های 2016 و 2022، تغییر چندانی نکرده است. اعداد و ارقام امروز متفاوت است، شما در این کتاب خواهید خواند، اما مشکل بزرگ ثابت باقی ماند: فقدان رهبری تجاری، نوآوری و همکاری مانع از تبدیل شدن دوچرخه سواری به یک ورزش اقتصادی بزرگتر می شود. و البته منیت و ترس از دست دادن ذره ای قدرت. اول، برخی از حقایق. از زمان نسخه قبلی این کتاب، ما بسیاری از UCI ProTeams را از دست دادیم. این دسته دوم از تیم های دوچرخه سواری اکنون بسیار کوچکتر است: از 23 تیم در سال 2016 به تنها 17 تیم در سال 2022. سه تیم UCI Pro از کشور بومی دوچرخه سواری (بلژیک) می آیند، در حالی که ده تیم در کشورهای گرند تور (فرانسه، ایتالیا، و اسپانیا). به عبارت دیگر، یک تور بزرگ در کشور اصلی برای بقای یک UCI ProTeam ضروری به نظر می رسد. یا به عبارت بهتر، سطح دوم ارزش کافی را به تیم های رقیب نمی دهد. آنها به دعوت از نژادهای بزرگ وابسته هستند. در سال های گذشته، ما در برخی از مسابقات به خصوص در آمریکای شمالی شکست خوردیم. تور کالیفرنیا به عنوان رویداد جهانی تور و موارد دیگر. ما در مسابقات آسیا شکست خوردیم. و بعد از فشار شدید بیماری همه گیر بر ورزش های حرفه ای Down Under، استرالیا روحیه مسابقه ای خود را حفظ خواهد کرد. بنابراین، علیرغم تلاش برای یک ورزش جهانی تر، دوچرخه سواری جاده ای دوباره (نسبتا) در اروپای غربی بزرگتر و کمتر بین المللی شده است. برای قرار دادن همه چیز در چشم انداز درست: همچنین، اکثر نژادهای اروپای غربی برای سودآوری (آیا) مشکل دارند. مقامات محلی کمتر و کمتر مایل به حمایت از موانع برای یک روز هستند، چه برسد به یک هفته. سرعت گیرها، دورگردها و تعداد زیادی مبلمان جاده ای، ایمن نگه داشتن مسیرهای مسابقه را برای سوارکاران دشوار می کند. بسیاری از مسابقات بلژیکی به جای داشتن منبع درآمدی از تور جهانی بر مهمان نوازی تکیه می کنند. وضعیت برگزارکنندگان، تیم ها و در نتیجه سوارکاران نگران کننده است. ما در یک مارپیچ نزولی هستیم. نتیجه گیری: ورزش ما نیاز به اصلاحات واقعی دارد. افراد داخل و خارج از دوچرخه سواری در مورد نحوه مدیریت ورزش نظر دارند. با این حال، مواضع تاریخی، نزاع بر سر حقوق، و دعوا بر سر قدرت و البته پول، مانع از گشودن پتانسیل کامل دنیای دوچرخهسواری میشود و در نتیجه نادیده گرفته میشود که کار با یکدیگر بیشتر از انجام کارها به تنهایی نتیجه بهتری به همراه دارد. بنابراین، اولین قدم این خواهد بود که دور میز بنشینید، تمام دعواها و دشمنی های گذشته را پشت سر بگذارید و به دنبال توافق بر سر اصول اساسی دوچرخه سواری جاده به طور کلی باشید. همه باید وارد هلیکوپتر شوند و از این منظر به دنیای ما نگاه کنند. اما امیدی هست. اقتصاد کسب و کار همیشه یک ایده خوب را با چشم انداز و ماموریت عالی دنبال می کند. با ایجاد یک مدل کسب و کار بهتر برای همه ذینفعان با به حداکثر رساندن پتانسیل ورزش، یک مدل پایدار برای procycling وجود خواهد داشت. ما یک ورزش جهانی، جذاب و هوادار محور، در یک میدان ورزشی ایمن و سالم برای ورزشکاران، با مراقبت از محیط زیست و توجه به فراگیری ایجاد خواهیم کرد. ما باید به این به عنوان یک تجارت واحد نگاه کنیم، بگذارید آن را یک دوچرخه سواری بنامیم. تغییر در دوچرخهسواری جادهای باید طرفداران را در قلب خود قرار دهد: چگونه میتوان یک ورزش قابل فهم و جذاب برای طرفداران ایجاد کرد، بدون اینکه جذابیت تاریخی را از دست بدهد؟ بنابراین، طرفداران در کنار سواران برجسته هستند، در حالی که ایمنی، سلامت، محیط زیست و فراگیر بودن ستون هایی هستند که از نظم جدید جهانی One Cycling پشتیبانی می کنند. ما باید بدانیم که رقابت خارج از ورزش ما می آید و دنیا در حال تغییر است. هواداران به روش های دیگری درگیر هستند. ورزش جایگاه متفاوتی در جهان دارد و متفاوت از قبل هضم می شود. ما باید ورزش خود را با در نظر گرفتن دنیای 2030 اصلاح کنیم. پروسیکلت پتانسیل های دیگری نیز دارد. این میتواند به عنوان مثالی برای جستجوی سلامت و زیست محیطی باشد که امروزه بسیاری از کشورها و شهرها در آن هستند. دوچرخه سواری سالم و دوستدار محیط زیست است. پروسیکلینگ نشان می دهد که می توان بیش از 100 کیلومتر را با دوچرخه بدون استفاده از سوخت فسیلی طی کرد و در عین حال بدن را سالم نگه داشت. این پیام پتانسیل بزرگی دارد: «مشکلات ترافیکی و مشکلات سلامتی را حل کنید، دوچرخه سواری کنید». و با پیشرو بودن در ایمنی، دوچرخهسواری میتواند نشان دهد دوچرخهسواری راهی امن برای سفر است. این ورزش نیز فراگیر است. دوچرخه سواری برای همه آسان است: جوان، پیر، مرد، زن، ثروتمند و فقیر. چه سیگنال بزرگی برای جهان!
When do we wake up the sleeping giant of procycling? When will procycling start with a blank sheet of paper to reinvent the sport and make it profitable for all stake¬holders? When will procycling live up to its full potential? I believe the time is now!
The first edition of this book was published in 2016. It offered a good insight in how the sport economically works. And it was a source for me to think of solutions, what the challenges are, and especially what the potential really is. Between 2016 and 2022, not much changed. The numbers are different today, you will read that in this book, but the big problem remained the same: lack of business leadership, inno¬vation, and collaboration prevents procycling to become an economically bigger sport. And of course, egos and the fear of losing a bit of power.
First, some facts. Since the previous version of this book, we lost many UCI ProTeams. This second tier of cycling teams is much smaller now: from 23 in 2016 to just 17 in 2022.Three UCI ProTeams come from the native country of cycling (Belgium), while ten teams are registered in the Grand Tour countries (France, Italy, and Spain). In other words, a Grand Tour in the home country seems essential for the survival of a UCI ProTeam. Or, in even better words, the second tier does not deliver enough value itself to the competing teams. They are dependent on the invi¬tation of big races.
In the past years, we also lost some races, especially in North America. The Tour of California as WorldTour event and others. We lost races in Asia. And fingers crossed that Australia will keep their racing spirit, after the high pressure by the pandemic on professional sports Down Under. So, despite striving for a more global sport, road cycling has again become (relatively) bigger in Western Europe and less international.
To put things in the right perspective: also, most of the Western European races are having a hard time to be(come) profitable. Local authorities are less and less willing to support roadblocks for a day let alone for a week. Speedbumps, round¬abouts, and a massive amount of other road furniture make it difficult to keep race routes safe for the riders. Many Belgian races rely on hospitality, instead of having a source of income out of the WorldTour. The state of the organizers, the teams, and therefore the riders is worrying. We’re in a downward spiral. Conclusion: our sport is in need for real reform.
People inside and outside procycling have an opinion on how the sport should be managed. However, historical positions, quarrelling over rights, and fighting over power and of course money prevent the world of cycling to open its full potential, thereby ignoring that working together mostly delivers a better result than doing things alone. Therefore, the first step will be to sit around the table, leave all past fights and feuds behind, and look for an agreement on the basic principles for road cycling as a whole. Everyone must step into the helicopter and look to our world from that perspective.
But there is hope. Business economics always follows a good idea with a great vision and mission. There will be a sustainable model for procycling by creating a better business model for all stakeholders by maximizing the potential of the sport. We will create a global, attractive, and fan-centric sport, in a safe and healthy sports arena for the athletes, taking care of environment and having an eye for inclusivity. We have to look at this as one single business, let’s call it One Cycling.
A change in road cycling should put the fans at the heart: how to create a com¬prehensible, attractive sport for the fans, without losing the historical attractiveness? Fans are, next to the riders, therefore eminent while safety, health, environment, and inclusivity are the pillars that support the new One Cycling world order. We have to realize that the competition comes from outside our sport and that the world is changing. Fans are engaged in other ways; sport has a different place in the world and is being digested differently than before. We have to reform our sport with the world of 2030 in mind.
Procycling has other potentials as well. It could lead by example the health and environmental quest many countries and cities are on today. Cycling is healthy and environmentally friendly. Procycling shows it is possible to travel more than 100 kilometers by bike, without using any fossil fuel, while keeping the body healthy. The message has big potential: “solve traffic issues and health problems, go biking.” And by being the frontrunner of safety, procycling could also show cycling is a safe way to travel. The sport is also inclusive. Cycling is easy to access for everybody: young, old, men, women, rich, and poor. What a big signal for the world!
این کتاب را میتوانید از لینک زیر بصورت رایگان دانلود کنید:
نظرات کاربران