دانلود رمان انگلیسی “اتاق پرندگان”

جاده پیچ می‌خورد و دور انبار چوب قدیمی می‌پیچد، از دره‌ای که شاخه‌ها به آن می‌رسند، پایین می‌رود. یکی پیراهن ایان را در حالی که به لبه‌ی در حال فروریختن نزدیک می‌شود، جایی که پیاده‌رو به شن تبدیل می‌شود، پاک می‌کند. اگزوز دوچرخه‌ی مخصوص مسیرهای کوهستانی با بوی کاج‌ها مخلوط می‌شود و ردی ناخوشایند از دود و رزین به جا می‌گذارد. ایان با خودش فکر می‌کند، یک حرکت اشتباه، رفیق. هیچ حرکت اشتباهی وجود ندارد، و هیچ حرکت درستی. جاده با پیچ و تاب خوردن به سمت پایین به نهر تروت نزدیک‌تر می‌شود. صدای دوچرخه‌ی ایان در میان دیوارهای دره‌ی عمیق‌تر طنین‌انداز می‌شود. دهانه‌ی شنی مسیر ورودی خانه‌ی هانکه باز می‌شود و به سمت یک فضای باز کوچک شیب پیدا می‌کند، جایی که یک خانه‌ی دست‌ساز در کنار یک انبار تیرکِ فروریخته قرار دارد. یک سدان مشکی مات در مسیر ورودی پارک می‌کند. چکمه‌ی فرسوده‌ی جیم هانکه از پشت درِ بازِ راننده بیرون زده است. موتورسوار تریل با سرعت از مسیر ورودی ماشین رد می‌شود و ایان به یک نوجوان صورت گرد که تی‌شرت هارلی پوشیده و دست‌هایش را در جیب‌هایش فرو کرده، نزدیک می‌شود. چاک لبخند می‌زند – حتی الان هم نمی‌شود جلویش را گرفت… «شاید کمی نزدیک‌تر بشوی؟» چاک با نگرانی می‌خندد. «کی با برادرت توی ماشینه؟» «تانتون.» «چرا توی ماه آگوست هودی پوشیده؟» ایان روی موتور می‌نشیند و پاشنه‌هایش را در زمین فرو می‌کند. «تانتونه، رفیق.» دود به آرامی از سدان با صدای بم و کوبنده‌ی سنگ‌های کثیف بیرون می‌آید، در حالی که پاهای بلند و جین‌مشکی جیم تاب می‌خورد. جیم روی یک پایه دراز می‌کشد، یک قوطی کولا را مچاله می‌کند و آن را به کناری در مسیر ورودی ماشین می‌اندازد. «چی شد که این‌طور شدی؟» ایان صاف می‌ایستد. او می‌خواهد بخندد، می‌خواهد اذیت کند، اما مواقعی بود که جیم هانکه را به حال خودش می‌گذاشتی، و این یکی از آنهاست. وقت‌هایی که به او بدهکار بودی یا کسی به مادرش تهمت زده بود، خدا به روحش آرامش بدهد. ایان می‌گوید: «من سر وقت رسیده‌ام.»