- عنوان کتاب: Primer on Urology
- نویسنده: Christopher R. Chapple • Alan J. Wein
- حوزه: ارولوژی
- سال انتشار: 2025
- تعداد صفحه: 1357
- زبان اصلی: انگلیسی
- نوع فایل: pdf
- حجم فایل: 33.7 مگابایت
دستورالعملهای بالینی (CPG) هسته اصلی چارچوبی برای تصمیمگیری بالینی را تشکیل میدهند. هنگامی که دستورالعملهای بالینی توسط شواهد علمی قوی پشتیبانی میشوند، با ایجاد استانداردهای درمانی به کاهش تنوع در عمل کمک میکنند. هدف آنها بهینهسازی مراقبتهای بهداشتی و کاهش خطر عوارض جانبی یا آسیبهای قابل پیشگیری است [1]. اولین تعریف از دستورالعملهای بالینی در سال 1990 توسط موسسه پزشکی منتشر شد. آنها آنها را به عنوان “بیانیههای سیستماتیک توسعه یافته برای کمک به تصمیمگیری پزشک در مورد مراقبتهای بهداشتی مناسب برای شرایط بالینی خاص” توصیف کردند [2]. تا سال 2011، این تعریف به “بیانیههایی که شامل توصیههایی برای بهینهسازی مراقبت از بیمار هستند که با بررسی سیستماتیک شواهد و ارزیابی مزایا و معایب گزینههای مراقبت جایگزین ارائه میشوند” بهروزرسانی شد [3]. در تعریف جدید، ارزیابی مزایا و معایب هر دو برجسته شده است. علاوه بر این، اهمیت روششناسی به شدت مورد تأکید قرار گرفته است. علیرغم این واقعیت که دستورالعملها برای بهینهسازی استانداردهای ارائه مراقبتهای بهداشتی در نظر گرفته شدهاند، اعمال آنها بر روی بیمار بدون در نظر گرفتن شرایط فردی و الزامات سیستم مراقبتهای بهداشتی، ممکن است به طور بالقوه عواقب مضری داشته باشد. اولاً، توصیههای هیئت دستورالعمل ممکن است اشتباه باشند. شواهد علمی مورد استفاده برای پشتیبانی از توصیهها ممکن است ناکافی باشد زیرا شواهد با کیفیت بالا مانند کارآزماییهای تصادفی کنترلشده اغلب در دسترس نیستند [4]. علاوه بر این، حتی کارآزماییهای تصادفی کنترلشده با بهترین طراحی نیز ممکن است برای جمعیتها یا مداخلات مورد توجه در دستورالعملها قابل اجرا نباشند [5]. ثانیاً، نگرانیهایی وجود دارد که توصیههای کلی، شرایط فردی بیمار و سابقه پزشکی و همچنین ارزشها و ترجیحات آنها را نادیده میگیرند [6]. تعادل بین هزینههای سلامت و فواید برای بیماران چالش برانگیز است. هنگامی که توصیهها برای بهینهسازی هزینههای سلامت ترویج میشوند، ممکن است برای بیماران مضر باشند. از سوی دیگر، دستورالعملها ممکن است مداخلات پرهزینه و غیرقابل دسترس را ترویج دهند و ضررهای بالقوهای را برای سیستم مراقبتهای بهداشتی به همراه داشته باشند [6]. در نهایت، دستورالعملهای بالینی ناقص میتوانند با تشویق مداخلات ناکارآمد، نامناسب و وقتگیر به متخصصان مراقبتهای بهداشتی آسیب برسانند. این امر میتواند با استفاده از دستورالعملهای متناقض از نهادهای حرفهای مختلف بدتر شود [6، 7].
Clinical practice guidelines (CPG) make the core of a framework for clinical decision-making. When clinical practice guidelines are underpinned by strong scientific evidence, they help to reduce variation in practice by establishing standards of treatment. They are intended to optimise the healthcare and decrease the risk of preventable adverse events or harms [1]. The very first definition of clinical practice guidelines was published by the Institute of Medicine in 1990. They described them as “systematically developed statements to assist practitioner decision about appropriate health care for specific clinical circumstances” [2]. By 2011, the definition was updated to “statements that include recommendations intended to optimise patient care that are informed by a systematic review of evidence and an assessment of the benefits and harms of alternative care options” [3]. In the new definition, the evaluation of both benefits and harms is highlighted. In addition, the importance of methodology is strongly emphasised. Despite the fact that guidelines are intended to optimise the standards of healthcare provision, applying them to a patient without considering their individual circumstances and healthcare system requirements, may potentially have harmful consequences. Firstly, the recommendations of the guideline panel may be wrong. The scientific evidence used to support the recommendations might be insufficient because high-quality evidence such as randomised controlled trials is often not available [4]. In addition, even the most well-designed randomised control trials might not be applicable to the populations or interventions addressed by the guidelines [5]. Secondly, there are concerns that the blanket recommendations ignore patient’s individual circumstances and medical history, as well as their values and preferences [6]. The balance between health costs and benefit to patients is challenging. When the recommendations are promoted to optimise the health costs, they might be harmful to individual patients. On the other hand, the guidelines may promote costly and unaffordable interventions, bringing potential losses to the healthcare system [6]. Finally, flawed clinical guidelines could harm healthcare professionals by encouraging ineffective, inconvenient and time-consuming interventions. This could be worsened by using conflicting guidelines from different professional bodies [6, 7].
این کتاب را میتوانید از لینک زیر بصورت رایگان دانلود کنید:
Download: Primer on Urology
نظرات کاربران